Deel 7 Spanje/Portugal najaar 2021

Zondag 17 oktober - Torre de Moncorvo

Unhais da Serra - Torre de Moncorvo  178 kilometer   22 °C  🌨

Vanmorgen in de mist wakker geworden; gisteren hadden we nog uitzicht met bergen, nu zijn die compleet verdwenen!  We gaan afscheid nemen van onze vriendjes na 4 hele gezellige weken met elkaar. Na de koffie een laatste hug en Erik en Riette zijn als eerste weg, zij willen behoorlijk diep in Spanje eindigen vandaag. Wij legen WC en grijs water, kopen in het dorp broodjes en gaan in de regen onderweg richting Covilhã. Aldaar boodschappen ingeslagen bij een grote Pingo Doce voor de komende dagen, we weten niet wat we tegenkomen in het dunbevolkte Tras-os-Montes, de oorspronkelijke bergprovincie. Toch wel weer heerlijk zo met onszelf rijden, we genieten volop van de prachtige omgeving met name de mooie binnendoor route boven Guarda richting Pinhel en Castelo Rodrigo. In dit laatste plaatsje parkeren we de camper aan de rand van het hooggelegen kasteeldorpje en wandelen erin. Vanwege de toenemende regen duiken we een winkeltje in met streekprodukten en kopen daar een mooi gebreid vest en een cape. In een ander winkeltje kopen we een groot stuk kurk, dat we als naambord op onze woonark willen gaan gebruiken. We rijden het laatste stuk langs de rivieren Coã en Douro en de vele herfstkleuren van o.a. de wijnstokken tezamen met de rotsachtige omgeving kleuren fraai op in het natte weer. 

N18 in de mist

Castelo Rodrigo

Castelo Melhor - Douro

Castelo Melhor

Almendra

Op de CP aangekomen, hoog gelegen op een bergtopje met uitzicht over het 2 km verder gelegen Torre de Moncorvo, parkeren we onze camper naast een andere Nederlandse camper. De is vol gestickerd met Camper TV en als we dat opzoeken zien we dat deze mensen hun reis vloggen en vele volgers hebben. Buiten spreken we ze even, Erik en Wilma en ze vertellen dat ze nog nooit in Portugal zijn geweest. Ze vloggen, zijn redelijk bekend en doen het nodige reclame/interview werk. 's Avonds kijken we een paar van hun filmpjes en die zien er redelijk professioneel uit. 

CP Torre de Montcorvo  N41.180901  W7.04164  gratis met voorzieningen

Maandag 18 oktober - Alfândega da Fé

Torre de Moncorvo - Alfândega da Fé    123 kilometer   25 °C  ☀

CP Torre de Montcorvo in de mist

Vanmorgen wederom in de mist wakker geworden en kalmpjes aan gedaan. Vandaag willen we wat in de omgeving gaan rondrijden en kijken. De eerste route is naar Forno. In het desolate landschap treffen we na zo'n 10 kilometer het dorpje Carviçais. Tegenover het restant van een oud stationnetje met zelfs nog de watertank en een watervuller voor stoomlocomotieven, drinken we in café Nicolai een espresso (€ 0,70).

We rijden weer verder en treffen steeds meer verlaten dorpjes aan. We stoppen bij het verlaten treinstationnetje van Freixo. Behalve het geraamte met wat azulejos is er niets meer van over.

Freixo

De provincie Tras-os-Montes, wat letterlijk "achter de bergen" betekent, is van oudsher het meest arme en geïsoleerde gedeelte van Portugal. In de jaren '60 tot '00 is 33% van de inwoners geëmigreerd naar buitenland en net zoveel verdwenen naar grotere steden. Hierdoor zijn veel dorpen ontvolkt of leeg komen te staan. Overal staan bordjes "vende se" (te koop), maar het is vergeefse moeite. De mensen die hier wonen zijn veelal echt op leeftijd en schuifelen in ouderwetse kleding wat rond in de dorpjes. Wel worden links en rechts wat mooie huizen neergezet van emigranten die na buitenlandse arbeid terugkeren. We rijden zo de hele dag rond door een prachtig gebied met kastanjeplantages, olijfbomen, appel- sinaasappel- en citroenbomen en vooral veel prachtige natuur. Af en toe zien we ver beneden ons een stuwmeer, de Douro of andere rivieren liggen. Dan weer voert de route langs vervallen kasteeltjes en wijngaarden, echt prachtig. 

Boodschappen doen we in Mogadouro en we kiezen Alfândega da Fé om te overnachten, hemelsbreed 20 kilometer van Moncorvo waar we afgelopen nacht geslapen hebben. De CP is een parkeerplaats voor de plaatselijke brandweer, aan een pleintje met bomen in het stadje. We wandelen naar de overkant van de straat en drinken koffie, wijn/whisky en eten een enorm tableau met verschillende kazen, worsten, olijven, jam etc. Al met al rekenen we nog geen € 20,- af voor al het lekkers. We krijgen de hapjes geeneens op, het is veel te veel.

CP Alfândega da Fé     N41.67002  W3.69226  gratis met voorzieningen

Dinsdag 19 oktober - Aranda de Duero

Alfândega da Fé  - Aranda de Duero  366 kilometer   28 °C  ☀

Vanmorgen vroeg op, ontbeten, gedoucht en net over 8-en onderweg. Vandaag naar Spanje. Het eerste stuk van de route kiezen we een prachtige kronkelig stukje weg, een noordelijke (om)route via Saldouha naar Mogadouro. In een woord, fantastisch. We rijden hoog bovenin de bergen en alle dalen, rivieren en stuwmeren zijn "volgelopen' met wolken, een prachtig schouwspel.

We maken de nodige stopjes voor de foto's. Bij Mogadoura gaan we de IC-5 op, een snelle nieuwe route, anders verliezen we teveel tijd. De volgende stop in Miranda do Douro, het Portugese grensstadje, wat hoog boven de Douro uittorent. We lopen wat rond in de oude stad, drinken onze laatste "dois cafés' en "pastei-de-natas" en kopen nog twee azulejas borrelglaasjes. In dit deel van Portugal wordt een taal gesproken die Mirandis heet. Het is een eigen taal die het dichts bij Iberisch Romeins komt en door zo'n 10.000 mensen wordt gesproken. Ongeveer 20 jaar geleden is het als de tweede taal van Portugal erkent en veel borden zijn dan ook tweetalig in de omgeving van Miranda de Duero.

Miranda de Duero

We dalen naar beneden, de stuwbrug over de Douro over en kronkelen weer omhoog aan de Spaanse zijde. Ciao Portugal, we komen zeker terug! 

Het eerste stuk in Spanje is onbewoond, een soort woestijnlandschap met gortdroge planten en rotsen. We proberen vandaag van de autosnelweg weg te blijven en volgen allerlei binnenroutes. We passeren rivier, dalletjes, bergjes en stuwmeren en snijden aan de onderzijde door Zamora.

Dan volgt een lastig stuk omdat we verschillende steden willen vermijden, onder ander Toro, Tordesillas en Valladolid. De navi's en Marjos hebben het er maar druk mee. Diverse keren gestopt o opnieuw de route te bepalen. In Serrada, net onder Tordesillas stoppen we bij een benzinestation om daar in het eetcafé te lunchen. Voor € 9,- p/p hebben we een prima voorgerecht (slaatje), een mooi hoofdgerecht (steak met roquefortsaus) en een toetje (flan met honing), wijn en water. Alles smaakt prima, de frietjes bij het hoofdgerecht zijn vers gesneden en goed gebakken (zonder zout). We vervolgen onze trip, zonnebril op en laveren ons om de steden heen. In Olivares de Duero (het wijngebied Ribero de Duero) stopen we bij een Bodega La Cepa Alta. Daar laat Ignacio (een medewerker) ons kort de wijnopslag zien, vertelt wat over het bedrijf en laat ons wat proeven. We schaffen heerlijke wijntjes en wijngelei aan, ook voor de kids. De laatste kilometers naar Aranda de Duero rijden we goed weg en we duiken neer op de plaatselijke CP. Het is een parkeerterrein met behoorlijk wat auto's, met een 12-tal plekken voor campers, niet ver van de oude stad. We nemen het laatste camperplaats in beslag.

Bodega La Cepa Alta

CP Aranda de Duero   N 41.67002 W3.69226

Woensdag 20 oktober - Duruelo de la Sierra

Aranda de Duero - Duruelo de la Sierra   103 kilometer   25 °C  ☀

Vanmorgen vroeg de stad in gewandeld en we hadden als snel door dat deze wijnhoofdstad 's ochtends nog niet echt leeft. Bovendien valt het stadje an sich wel een beetje tegen. We lopen terug naar de CP/parkeerplaats nadat we brood hebben gekocht en de eerste koffie hebben gedronken. We willen vandaag naar Santo Domingo de Silos om daar het klooster te bezoeken. Zodra we uit de stad zijn en in ons uppie op een mooie binnenroute door een mooi landschap rijden, komt het gelukzalige gevoel van camperen helemaal binnen. De herfsttinten, de vergezichten en een vlak voor de camper overstekend hert, creëren precies die scenery door onze panorama voorruit, wat rijden in ons gevaarte zo leuk maakt.

                                                                                                                                    

En jawel, het beeld is nog mooier als we in wat meer bergachtig terrein een juweel van een kloof naderen; we maken een stop! Een honderdtal gieren scheren vlak onze hoofden vanaf de steile rotsen die een kloof markeren, wonderfull! Een Spanjaard vertelt ons dat we kloofengte, Desfiladero de la Yecla genaamd, kunnen bewandelen en dat doen we dan ook. Een prachtige wandeling door een gorge waar je soms net doorheen past met een riviertje onder het aangelegde pad.

Dan door naar Santo Domingo de Silos. Daar parkeren we de camper op een CP (Park4night), lunchen we en wandelen dan het knetteroude dorpje in naar het imposante complex van het klooster. Monestario de Santo Domingo de Silos is een benedictijns klooster, waar monniken beroemde Gregoriaanse gezangen zingen, die zijn opgenomen op een aantal albums. Bij de informatiedesk horen we dat de Gregoriaanse cantaten te horen zijn in de kerk van 13.45 uur tot 14.00 uur. Het betreft een van de lauden, vespers, sexten o.i.d. van de monniken. Op het Plaza Major een cortado genuttigd, die in deze omgeving gelijk 50% meer kost dan normaal. Met een buslading Spaanse toeristen, verdwijnen we in de moderne kerk van het klooster en zien een dertigtal monniken een voor een plaatsnemen voor het altaar. Dan starten de Gregoriaanse cantaten. Zij worden vrij zacht en redelijk monotoon gezongen. Na een enkel woordje van een monnik is het na een kwartier klaar en we verlaten de kerk. We besluiten het klooster niet te bezoeken, dat kan pas vanaf 16.30 uur en we hebben geen zin om daarop te wachten. We wandelen terug, lopen nog even rond door de oude straatjes.

Santo Domingo de Silos

In de camper prikken we een CP zo'n 40 kilometer verderop in een nog steeds mooie omgeving. De rit is zeker weer mooi en we arriveren rond 5 uur op een parkeerterrein in Duruelo de la Sierra.

En route

CP Dureolo de la Sierra N41.952999 W2.92739

We zijn de enigen op deze CP (gratis met voorzieningen), naast wat vrachtwagens, maar het voelt zeker safe. De zagerijen rondom de parkeerplaats maken wel wat herrie, maar dat zal vanavond wel afnemen. Vandaag eten we bietenschotel, stond al langer op het program maar werd door leuke restaurantjes steeds opgeschoven. Ondanks dat we een aantal ingrediënten, zoals bleekselderij, pijnboompitten en koekkruiden missen, smaakt deze uitstekend! 

Donderdag 21 oktober - Oñati 

Duruelo de la Sierra - Oñati   223 kilometer   14 °C  🌨

SO 830

Vanochtend beetje lui opgestaan, gedoucht en gegeten. Wel kachel aan, het is niet warm in de camper en dat klopt, buiten is het 12°C en het gaat niet veel warmer worden vandaag, bovendien regenachtig. Na beraad gaan we de thermenbaden in Arnedillo skippen, dat heeft met deze temperaturen geen zin. We gaan eerst maar eens richting Logroño rijden, binnendoor. Het prachtige weggetje CL 117 is heerlijk rijden. In een klein gehuchtje zetten we de camper aan de kant en koopt Marjos bij de bakker wat brood. Na Salduero, bij het mooie Embalsa de la Cuerda del Pozo, slaan we af het nog mooiere SO 830 weggetjes op met gloednieuw wegdek en sommige stukken verbreed. 

SO 803

SO 830

Overigens staat het stuwmeer vrijwel leeg en ligt een nieuw bruggetje erover wat potsierlijk op de droge vlakte. Er vlak naast is een middeleeuws klein bruggetje en nog geen achtste van de spanwijdte te voorschijn gekomen vanwege het gebrek aan water. De route noordwaarts is werkelijk fantastisch, prachtig bebost gebied met loofhout in hier en daar herfstkleuren. De route voert steeds verder omhoog en uiteindelijk passeren we een pas, "Puente de Santa Ines", op 1753 m hoog (skigebied). Om ons heen liggen toppen boven de 2000 meter, wow! Na deze pas, komend uit een overwegend naaldhoutbos, barst de view open in schitterende herfstkleuren. Tussen het naaldgroen vele dotten geel, bruin, maar ook roze en felrood, dit is een Indian Summer, eigenlijk nog nooit zo briljants gezien.

Na wat schitterende bergdorpjes, stil en verlaten erbij liggend, belanden we op de N11, de weg van Soria naar Logroño, die we in het voorjaar 2019 andersom zuidwaarts hebben gereden. Ondanks dat dit een behoorlijke hoofdweg is, is het wegdek veel slechter, de scenery overigens niet, maar dat wisten we al. Na een par kilometer stoppen we in Villanueva de Cameros voor koffie en wat eten. De calamares zijn lekker, maar de albondigas  voortreffelijk, beide raciones (kleine porties) met brood. We hebben even krijgsraad gehouden wat we gaan doen, want het weer helt niet over. We besluiten naar Vitoria Gasteiz te rijden, de grote stad in Euskadia (Baskenland). Wederom een prachtige rit, nu door de wijngaarden van de Rioja, die volledig in herfstkleuren staan. Qua weertype (wat donkerder met wolken en af en toe regen) en qua seizoen (herfst) is dit een veel betere tijd om het landschap te bewonderen dan in verre voorjaar, zomer en nazomer. Nu zijn er volop en meer kleuren en contrasten te onderscheiden dan als het scherpere zonlicht schijnt. We klimmen heel steil (14%) naar de pas Puerto de Herrera, het bergweggetje Balcon de la Rioja op en na nog een kleine pas over de Montes de Vitoria, arriveren we in Vitoria Gasteiz. De CP in Vitoria Gasteiz is allereerst afschuwelijk en bovendien knettervol, dit gaat hem niet worden. 

We skippen stante pede bezoek aan deze stad en gaan voor een CP in een natuurlijke omgeving, 45 kilometer verderop noordwaarts. Weer een mooi ritje en niet ver onder Eibar slaan we af naar Oñati, een fraai klein stadje en een fraai gelegen CP bij een parkje met mooi uitzicht over de bergachtige omgeving. Mooie verharde plekken met voorzieningen.

CP Oñati N43.0275 W2.40524

Vrijdag 22 oktober - Dax

Oñati - Dax  169 kilometer   12 - 20 °C  🌨 +☀ 

Een blik uit het raam vanmorgen leert ons dat het vrij dampig/mistig en wat regenachtig buiten is. Sowieso vannacht goed afgekoeld want de minder functionerende accu's zijn wel vol 159 Ah, maar hebben een voltage van 11,9 V ...oeps... niet goed. We besluiten vandaag maar verder richting huis te rijden, naar Frankrijk. Haast proberen we zoveel mogelijk niet te maken, alhoewel we er niet aan ontkomen om het eerste deel tot na de Pyreneeën, de tolweg te nemen. Het gebergte waar we inzitten, vereist teveel om maar enigszins vooruit te komen. Op de snelweg nog even getankt en een laatste Spaanse koffie gedronken. Het regent wat meer onderweg en met het bord "Frantzia" weten we zeker dat we dat we de grens naderen en niet veel later zwieren we aan de Franse kant verder door het gebergte.

We zijn de snelweg beu en pakken een afslag om binnendoor richting Dax te rijden. Via wat onooglijke weggetjes, maar wel zo leuk, rijden we op ons gemak naar Dax en parkeren daar aan het begin van de middag op de CP vlakbij de stierenarena. Na wat gegeten te hebben, lopen we kalm richting de stad via het park rondom de arena. Daar zijn allerlei ouderen hun dagelijkse petanque partijtje aan het spelen. En ja, ze hebben de skills, ze gooien fantastisch. De dames of heren bijleggers, leggen hun boule pal naast de cochonnet en de tireurs gooien met achteloos gemak de aanliggende ballen weg. Na zo'n 20 minuten wat partijtjes te hebben gekeken en wat foto's van de arena te hebben genomen, lopen we richting centrum.

In het centrum stuiten we eerst op een fontein met thermisch water van 64°C, wat al door de Romeinen op deze plek is gecreëerd. In heel Dax en omgeving is thermaal baden al sinds de oudheid een serieuze aangelegenheid. Talloze hotel en kuuroorden trekken o.a. reumapatiënten, die veel baat schijnen te hebben bij dit waterfenomeen. Hoe verleidelijk ook, in deze tijd van Covid, lijkt ons een bezoek aan een thermaal bad niet verstandig. 

We lopen verder de stad in. Het oude centrum laat overal zijn sporen zien van haar Romeins verleden, door de vele monumenten die naar die tijd verwijzen. Na een paar uur, gaan we hetzelfde park bij de arena weer terug naar de camper. De CP zelf is niet echt enerverend, 6 plaatsen op een verder onooglijk P-terrein, maar voldoet voor een bezoek aan de stad.

Dax CP N43.714298 W1.04919  gratis met voorzieningen

Zaterdag 23 oktober - Saint-Martin-de-Fressengeas

Dax - Saint-Martin-de-Fressengeas 306 kilometer   18 °C  

Vanmorgen kampjes opgestaan, gedoucht, gegeten en vertrokken. Eerste traject, na wat wikken en wegen, is Mont-de -Marsan. We hebben toch besloten de ons bekende weg omhoog te nemen. Mont-de-Marsan ziet er hel leuk uit, maar we kunnen onmogelijk de camper parkeren, dus rijden we verder. Overigens hebben we de eerste koffiestop al gehad in Tartas, ook zo'n oud (Romeins) verrassend plaatsje. We lunchen bij Lac de Clarens bij Casteljaloux. Leuke stopplaats aan een zwemmeer.

We lunchen bij Lac de Clarens bij Casteljaloux en eten de vanmorgen bij de Lidl gekochte sushi. Njam njam!! Leuke stopplaats aan een zwemmeer, in deze tijd van het jaar jaar toegankelijk

Na de lunch verder via Marmande, Bergerac en Perigieux richting onze gekozen CP in een mini gehuchtje: Saint-Martin-de-Fressengeas. Een poging om in het plaatselijke restaurant te gaan eten, mislukt, het is volledig vol geboekt. De CP in dit verstilde dorpje geeft een fantastisch uitzicht over de omgeving, echt een wow-gevoel. Er staat slechts één andere camper, maar als ook die er niet had gestaan, totaal geen onveilig gevoel. Na het eten zien we Max verstappen polepositie halen in de kwalificatieronde in Austin VS.

Saint-Martin-de-Fressengeas

CP Saint-Martin-de-Fressengeas    N 45.442505 O o.845697

Zondag 24 oktober - Trepail

Saint-Martin-de-Fressengeas - Trépail 614 kilometer   18 °C  

Bij de plaatselijke bakker brood, croissantjes en een peren- en appelgebakje gekocht. Het brood is heerlijk, ambachtelijk gebakken op houtvuur. Dan breken we op en rijden we verder door een mooie omgeving maar wel met te kleine weggetjes en een te hobbelig wegdek. We moeten niemand tegenkomen... Na 30 kilometer nemen we de grotere N21 en rijden met een grote boog om Limoges heen de tolvrije A20 op. Natuurlijk schiet dit op en na 100 kilometer pauzeren we voor een koffiestop en verderop om te lunchen. Na Vierzon duiken we van de grote weg af en laten we in de eerste instantie de Tomtom de route bepalen, ondanks dat we weten dat deze eigenlijk te kleine weggetjes kiest. Sens is ons volgende doel en we rijden rustig door de kleine dorpjes. 

En dan, rond 15.00 uur gaat het mis. In Argent-sur-Sauldre rijden we op een splitsing aan in het centrum. Een auto voor ons wil links af slaan, doet dat, bedenkt zich, stopt en rijdt achteruit. Luid claxonneren helpt niet, kaboem... De achterkant van de auto botst op onze linker voorzijde. We zien een verdwaasde vrouw uitstappen. Als ik haar zeg dat zij achteruit reed ondanks het claxonneren, zegt zij dat ze niet achteruit reed... 

Argent-sur-Sauldre

O jee, probleem; wij geven aan dat we de politie willen bellen. Marjos gaat naar de tegenoverliggende bar en vraagt hulp. De bareigenaresse belt de politie, maar die komt niet voor blikschade zonder gewonden; we moeten het onderling regelen. Al snel weet de eigenaresse van de bar door ons verhaal de vrouw te overtuigen voor achteruitrijden te tekenen en aldus gebeurt. Na een gratis kop koffie en vele bedankjes van onze zijde voor deze hulp, vertrekken we. De schade betreft overigens de gehele bumperscherm en motorkapscherm links. Gezien de camperprijzen, schatten we enige duizenden euro's. 

We zetten in op een CP in een champagnedorpje vlakbij Reims, waar we in het donker pas rond 20.00 uur aankomen. De CP staat aardig vol en we parkeren de camper zodanig dat hij niemand in de weg staat. 

CP Trépail N49.109545 O4.182174 

Na het eten kijken we naar de zinderende F1race in Austin VS, waar Verstappen door een slimme undercut en bandenstrategie nipt de race weet te winnen, 1 seconde voor Hamilton!

Maandag 25 oktober Rheden

Trépail - Rheden   511 kilometer   14 °C 🌥 

Vanmorgen doelbewust vroeg rond 6 uur opgestaan, we ruiken de stal! Om 07.15 uur vertrokken in het donker. De nauwe straatjes van Trépail, nog wat dorpjes en het vroege drukke ochtendverkeer ingedoken rond de secundaire wegen richting Reims. Na een shortcut van de Tomtom rijden we de grote tolvrije A304 richting Charleville-Mézierès op. Het is druk, maar we kunnen goed doorrijden. In Charleville even naar een tankstation en daarna België ingedoken en via binnenwegen daar de Ardennen op de E 411 beland. Niet ver voor Namen een koffiestop en dan zien we snel de Nederlandse borden! Rond 14.30 uur gearriveerd bij onze woonark. Alles ziet er redelijk dichtgegroeid uit, dat gaat weer wat werk kosten!

Maar wat een heerlijke vakantietrip was dit!!