Deel 8 voorjaar 2023
Maandag 13 maart - Marrakech
Marrakech ☀️ 34°C
De magische klank van Marrakech staat in fantasieën borg voor een Oosterse wereld met een elixer van mystiek en 1001 nacht. Met soukhs gevuld met zijden stoffen en geurige specerijen, met om de volgende hoek het aroma van wierook en bedwelmende parfum. Met aanbod van verfijnd voedsel, mensen in prachtige gewaden, toekomstvoorspellers en Alladin-achtige slangenbezweerders. De werkelijkheid is anders, dromen zijn bedrog 😁.
Voor het krieken van de dag gaat de naast ons staande Italiaanse campergroep al op excursie naar de stad. Als het stof weer is neergedwarreld en de rust na al dat gekrakeel is wedergekeerd, maken wij bij het campingwinkeltje een afspraak om met de shuttlebus naar Marrakesh te gaan. Een koopje het kost 100MAD voor ons tweeën vice-versa. Tussendoor nog snel de was meegegeven aan de was-mijnheer, wat nou vrouwenarbeid, 🤭. Rond 10 uur vertrekken we, volle bus en een humeurig norse chauffeur, die als een malloot rijdt. Een hand op de claxon, in de ander een GSM die continue afgaat.
Zigzaggend bewegen we ons door de buitenagglomeratie in alsmaar drukker wordend verkeer en dropt ons uiteindelijk bij de Koutoubia moskee. In 2011 hadden we de stad ook al met een bezoek vereerd en weten we al dat de hierboven geopperde romantische mijmeringen ver bezijden de werkelijkheid waren. Die enigszins verroeste herinneringen moeten opnieuw worden bijgesteld. Het elixer van uitlaatgassen van het fors toegenomen chaotische verkeer heeft weinig oosters.
En de souk die we aandoen na een nos-nos op een terrasje breekt de fantasie verder af. Goedkope jasjes-tasjes-slofjes en andere bling-bling hebbedingetjes voor de snelle verkoop aan de toerist vullen overwegend de schappen. Ook al zijn er nog sporen van specerijen, tapijten en kwalitatief mooiere zaken. Verfijnd voedsel is lastig te vinden, de snelle laffe toeristenhap des te meer. Marrakesh is nog immer populair. En toch, lopend op het El Fna laat de toekomst zich makkelijk voorspellen, het wordt een stad zoals 1000 anderen en nooit meer die een. Op het plein treffen we nog wel de mensen met slangen en aapjes. Volksvermaak voor de busladingen toeristen, maar de dieronvriendelijke situatie waarin de dieren verkeren, doet zelfs bij de meeste bezoekers de wenkbrauwen fronsen.
Djemaa el Fna plein Marrakech - nog steeds met geketende aapjes en slangenbezweerders
Omdat we het merendeel van de echt bezienswaardige zaken in de stad al bij het eerdere bezoek hebben afgewerkt, beperken we ons vandaag tot een bezoek aan de levendige souk. Al rondsnuffelend en ronddansend proberen we ons zo goed mogelijk te amuseren.
Met een grap en grol voorkomen we dat het klitterig gedrag van de verkopers gaat irriteren. Zelfs Marjos vermaakt zich hier, ondanks mindere verwachtingen. Aan het eind van de middag knallen we met claxonerend geweld en laverend door het overige verkeer terug naar de camping, pjoe ..dat hebben we weer overleefd 😎.
Marjos neemt nog een verkoelende plons in het zwembad. De rest van de dag brengen we loom door in de schaduw van boom en luifel. 'sAvonds flonkeren de sterren aan het firnament, een waar sprookje uit 1001 nachten.
Dinsdag 14 maart - Marrakech
Camping Ferdaous Marrakech ☀️ 33°C
Onze woonmobiel is toe aan een grondige schoonmaak. Het stof hoopt zich namelijk op, alles zit onder. Bovendien geven we de was voor een tweede ronde mee, incluis beddengoed. We gaan alles lekker opfrissen. We zijn daar lang zoet mee, maar boeken goede resultaten. Tussendoor hebben we nog een gesprek met Karel en Marie-Jose, die morgen richting Ouzoud gaan. Tegen de lunch ziet het er weer ordentelijk uit. Niet veel later arriveren Kees en Trui, wat een leuk weerzien. Als ze zijn geïnstalleerd, gaan we gezellig bijkletsen. Behalve een vervelende ervaring met stenengooiers bij de Todhra-vallei, is alles goed gegaan en hebben ze leuke dingen gedaan. We regelen via internet een gezamelijk bezoek morgenmiddag aan Jardin de Majorelle in Marrakesh. Aan het eind van de dag halen we de schone was van de lijn. We zijn we helemaal up-to-date. Morgen Marrakesh.
Woensdag 15 maart - Marrakech
Marrakech ☀️ 32°C
Onze chauffeur is vandaag in een beter humeur, ook al is zijn rijstijl met claxon en GSM nog onveranderd. Rond 12 uur zet hij ons af bij Jardin de Majorelle en we spreken af dat hij ons vanavond om 9 uur oppikt bij Koutoubia. Omdat onze bezoekshift om 13.30 uur start, hebben we nog wat tijd voor de lunch en wat mondaine winkels tegenover de tuinen. Om 13.30 schuift de wachtrij vlot de toegangspoort door en zijn we snel binnen.
De tuin van de eerder overleden schilder Jack Majorelle is in de 80-er jaren door Yves St. Laurent en diens partner Pierre Bergere gerestaureerd en van een heuse ondergang gered. Het is nu een van de topattracties van Marrakesh. De inkomsten die hordes toeristen genereren, worden ingezet om het complex in tiptop-conditie te houden.
De aanplant waaronder palmen, bamboe en veel soorten cactussen contrasteren fantastisch met de diepe felblauwe accenten, die op randen van de aanwezige bouwwerken zijn aangebracht. Na anderhalf uur hebben we de tuin maar ook het Pierre Bergeremuseum gewijd aan de Berbercultuur gezien, prachtig!
We nemen een taxi naar Koutoubia, waar we ons eerst op een terrasje nestelen voor een nos-nos. Onderwijl genietend van alle levendigheid en drukte van de stad, die zich voor onze neus afspeelt. C'est la vie! Na een sneaky preview in een luxe riad, lopen we via een smalle straat vol kraampjes richting centrum. We bewegen mee met de massa, intussen brommers, tuk-tukjes en ander rijdend spul ontwijkend. Op het Djemna El Fna is een groot gedeelte afgezet voor een heuse Ferrari happening. Het jankende geluid van zo'n 80 sportwagens heeft een magnetische werking op het massaal toegestroomde publiek. Via de sapkraampjes bereiken we de entree van de souk, waar we ons een aantal uur vermaken. Onder andere krijgen we een interessante uitleg over Marokkaanse tapijten in de grote tapijtenbazaar.
We banen ons een weg terug naar het plein en vinden een plekje om te eten in een van de mobiele restaurantjes. De vis-mix met groenten en couscous smaakt prima. We betalen uiteindelijk waarschijnlijk te veel, maar dat boeit niet, we hebben het reuze-gezellig gehad. Terug bij Koutoubia pikt de shuttle ons exact om 21.00 uur op en zijn we in no-time op de camping. Heerlijke maar vermoeiende dag, we zoeken snel de nachtrust op.
Donderdag 16 maart - Demnate
Marrakech - Demnate 120 kilometer ☀️ 30°C
Geluidloos en slinks heeft een muskiet vannacht toegeslagen en ons met de jeukende eindresultaten laten zitten. Grrrr... 😖⚡☄ik vind 'm niet, maar krijg 'm nog wel, beloof ik mezelf. Na ruim 50 dagen onderweg te zijn ontstaat een opruim-routine die ons rap in rijklare conditie brengt. Zo ook vandaag. Alleen de miezerige aanvoer van schoon water houdt wat op. Het geeft ons gelegenheid om van Kees en Trui afscheid te nemen. Voor hoe lang weten we niet want onze terugrit naar het noorden volgt een zelfde route.
Via de outskirts van Marrakesh vinden we de binnenroute naar Demnate, een goede 100 kilometer verderop. Het merendeel van ons traject voert ons over een groene vruchtbare vlakte. Deze bevindt zich net ten noorden van het Atlasgebergte, van waaruit veel water wordt aangevoerd om de akkerbouw te irrigeren. In het gezellig aandoende stadje Demnate trekken we wat cash geld uit een ATM. De laatste paar kilometers brengt ons net buiten de stad bij een diepe kloof met een natuurlijke brug.
Demnate
Niet ver daar vandaan ligt onze eindbestemming vandaag. Het is een hotel van een Marokkaans kunstenaar, waar we gratis kunnen overnachten. Wij vinden een plek naast een camper in aanbouw. In het Iveco-vrachtwagentje zijn twee mannen druk bezig het interieur in te timmeren, prachtig! Het is een vernuftig concept wat veel weg heeft van een Pipo-wagen en waarvan de achterklep gebruikt kan worden als een buitenterras, leuk project. Een jong Frans stel met kind is de opdrachtgever voor deze ombouw. Tussentijds verrichten zij allerlei hand- en spandiensten op het uitgebreide complex. Want naast het hotel is er ook nog een zelf ontworpen conferentiecentrum en museum in aanbouw. Alles wordt door Marokkaanse kunstenaars vervaardigd en verfraaid.
Eigenaar Havid heet ons van harte welkom en nodigt ons uit om in de tuin van zijn woning de lunch te gebruiken, het jonge Franse stel schuift ook aan. Na een heerlijke vega-lunch en een geanimeerd gesprek leidt de Franse vrouw ons door het hele gebeuren. Prachtig hoe zaken worden ontworpen en ingericht, ze zijn met zoveel dingen tegelijk bezig. Een deel van het museum is gewijd aan het ontstaan van de Berber-cultuur, waarbij in een nagebouwde grot en op stenen kopieën van rotsgravures zijn aangebracht, zoals die in de Sahara te vinden zijn, zeer educatief. Naast vele appartementen is er verderop in de tuin nog een groot natuurbad in aanbouw. Het is een wonderlijk maar mooi landgoed met veel kunstuitingen.
P Riad Aghbalou N31.724387 W6.966958 gratis
Hierna wandelen we op eigen gelegenheid naar de kloof, die ongemerkt een honderdtal meters onder de grond doorloopt en daar weer opduikt. En aldus een natuurlijke overspanning kent, wonderlijke plek. Vele wandelaars zien we in de diepte door de kloof onder de brug heenlopen om via een beklimming aan de andere zijde weer boven te komen. Marjos ziet de vermoeiende exercitie niet zitten en we beperken ons tot het uitzicht van boven.
Meerdere campers hebben de weg naar de gratis overnachtingsplek gevonden en het is zowaar vol.
Wij gaan buiten tussen de kakelende kippetjes genieten van de laatste camperbouw inspanningen.
Vrijdag 17 maart - Ouzoud
Demnate - Ouzoud 72 kilometer ⛅☀️ 24°C
Wederom heeft een muskiet toegeslagen en mij een onrustige nacht bezorgd, ik ga er zelfs een uurtje uit. Om rond 6 uur weer onder de wol te kruipen. Als ik om half negen een oog opendoe, zit recht boven mij op het plafond de boosdoener. Hij overleeft mijn klap niet. Uit de geplette restanten is vervolgens moeilijk op te maken of ik mijn plaaggeest te pakken heb, een onderhuids gevoel zegt van niet. Als ik onder de douche stap in de camper en de deur dicht doe, sluit ik een echte muskiet op. Met groot genoegen sla ik het monster plat 😈 en spoel het bloederig propje door de afvoer, hèhè. Als vervolgens later bij het openen van de raamlamellen er nog eentje opfladdert, is één venijnig moorddadige aanval voldoende om ook deze naar de eeuwige jachtvelden te sturen 😁. Zo opgeruimd staat netjes.
Buiten zien we de mistwolken 'indrijven'. Ik loop naar het huis en zeg gedag tegen de vrouw van Havid, die zelf niet aanwezig is, en bedank haar voor de gastvrijheid. "C'est rien monsieur" antwoordt ze vriendelijk. We gaan onderweg. De mist die plotsklaps was neergedaald is net zo snel weer verdwenen. Het is vandaag niet echt ver naar Ouzoud. Eerst rijden we door Demnate. Opvallend zijn de grote hoeveelheden 'oude' Grand taxi's , de Mercedes Benz busjes die rondom de souk zijn te vinden, in alle kleuren van de regenboog. De doorsteek naar de hoofdroute Marrakesh - Ouzoud ziet er op de navi uit als horizontaal streepjesbehang. Kilometers zigzag-weg om slechts weinig kilometers hemelsbreed verder te komen. Zinloos gedoe lijkt het, maar het laat ons wel genieten van een prachtig uitzicht.
Geel bloeiende brem, een paarse gloed aan bloemetjes en de rode klaprozen die tussen het groen tevoorschijn knallen, omlijsten een heerlijk berglandschap. We naderen Ouzoud en het wordt steeds drukker, toeristen komen van heinde en verre. De gekozen camping achter restaurant Amalou is kneitervol en we worden in afwachting van een vrij te komen plek, op een provisorische plaats gedirigeerd, pal naast een berg vuilnis. We gaan eerst maar in het restaurant lunchen. De heerlijke kip-tajine met rozijnen, citroen en zoete uien, gaat er prima in.
Bij gebrek aan beweging op de camping bezoeken we de waterval. Eerst boven en daarna alle trappen af, beneden. Met 110 meter staan de watervallen van Ouzoud qua hoogte op de 5e plek in Afrika en behoren zeker tot de fraaiste. Vanaf verschillende plekken valt het water tussen het groen door omlaag, prachtig. Honderden toeristen wrikken zich in allerlei bochten om maar niets van het spektakel te hoeven missen.
Langs de trappen naar beneden liggen niet alleen veel restaurantjes en toeristenshops, maar zijn er ook Berberapen. Ze klimmen gewillig voor koekjes bovenop mensen, een ware circusattraktie.
Terug op camping Amalou is er nog géén enkel zicht op een normale plek, dus besluiten we hier te vertrekken. We geven de gardien 10MAD voor het parkeren en rijden een kilometer omhoog naar camping Zebra. Daar vinden we een mooie ruime plek, zeer tot onze tevredenheid. Mijn poging om de schotel te richten werkt niet en er gaat ook een zekering stuk. Morgen komt er een mannetje langs om ernaar te kijken belooft de receptionist.
Camping Zebra N32.006001 W6.71946 120MAD
Zaterdag 18 maart - Ouzoud
Ouzoud Camping Zebra ⛅ 18°C
De beloofde monteur voor de schotel is gisteren niet op komen dagen. Vandaag wel, deze ochtend zelfs wordt mij verzekerd. Het is vanochtend on-Marokkaans koud hier met 14° en een gure wind. We lummelen wat en als aan het eind van de ochtend wederom ga informeren waar de schotel-mijnheer blijft, vertelt de receptionist doodleuk, dat hij toch niet komt en morgen ook niet 😡. Dat had hij echt wel wat eerder kunnen doorseinen, vind ik. Het heeft nu geen zin meer om te vertrekken.
Achter de camping, in het klaprozenveld, is een vrouw bezig om broden te bakken
Marjos gaat in de lees- en videostand. Ik ga me oriënteren hoe onze reis zich de komende dagen gaat ontwikkelen en neem het nodige infomateriaal door. Vervolgens vind ik op internet een manier om hier in Marokko het F1 gebeuren live te kunnen zien! Door VPN in te stellen op Luxemburg, kijk ik naar de kwalificatie op een TVzender in dat land. Verstappen kwalificeert zich als 15e door mechanische pech.
Tussendoor arriveren in de middag Kees en Trui, we zitten echt met een lijntje aan elkaar verbonden😄. Die gaan ook in de relax-mode.Na het eten gaan we ge-vieren onder het genot van een goed glas wijn lekker bijkletsen. Morgen weer en route.
Zondag 19 maart - Ouaoumana
Ouzoud - Ouaoumana 199 kilometer ☀️ 25°C
We hebben intussen met Kees en Trui een abonnement op afscheid nemen van elkaar 😄. Dus nemen met een 'a la prochaine' alvast een voorschot op een volgend treffen 🤗. De temperatuur loopt onverwachts wat op, dus snel de wat warmere kleding verwisseld voor het zomergoed. We starten de boel op en met een zwaai verlaten we het terrein.
Het is een genot om weer onderweg te zijn. Kalmpjes aan verplaatsen we ons via een klimmetje door het groene berglandschap naar Azilal, een mooi stadje, waar in de buurt een bijzonder en compleet dinosaurus-skelet is gevonden. Helaas is het nieuwe Dino-museum waar we langsrijden op zondag gesloten dus wordt een bezoek bijgeschreven op de -next-visit-lijst.
Tijdens de klim over een 1500 meter hoge pas worden we langs de weg aan alle kanten belaagd door kinderen om een bosje Verbena voor de thee aan te schaffen. Bij een uitzichtpunt over het onder ons liggende stuwmeer Bin El-Ouidane delen we aan een groepje kinderen wat Dirhams uit zonder de bosjes af te nemen, zij blij, wij blij. Het spaarbekken heeft trouwens een gevaarlijk laag peil. Na het passeren van de stuwdam klimmen we via vele serpentine omhoog om de laatste pas van de Hoge Atlas te passeren. Mooie omgeving met berghellingen vol pijnbomen, gele brem en talloze andere bloemetjes in bloei en met in de verte de besneeuwde hoge toppen. Na de pas ontvouwt zich een prachtig weids uitzicht over het plateau van Beni- Mellal. We slingeren-slangeren ons omlaag en aan de voet van de afdaling in Afourar houden we een nos-nos-stop. Over het vlakke terrein bereiken we vervolgens provinciehoofdstad Beni-Mellall, een gewone grote stad.
stuwmeer Bin El-Ouidane
We doen wat inkopen bij de plaatselijke Marjane en lunchen bij de tegenoverliggende McDonald's, tis weer eens wat anders 😋.
Overnachten hier en ook in een volgend plaatsje Kasba-Tadla wordt niets. Dus rijden we door naar restaurant Tigminfatima wat bij het stuwmeer van Ouaoumana is gelegen. Daar op de vlakke parkeerplaats settelen we ons, wel pal naast de luidruchtige N8, maar soit. We maken kennis met eigenaresse Fatima en drinken een verse jus.
P Tigminfatima N32.69160 W5.85287 60MAD
Dan zetten we ons voor de camper neer en kijken via de Luxemburgse livestream naar de F1 race van Djeddah. Op Verstappen staat geen maat, hij weet zich van de 15e plek naar voren te worstelen en eindigt net achter polesitter en teamgenoot Perez als tweede. Door de snelste ronde behoudt Max wel de leiding in het klassement. Met een broodmaaltijd en een prachtige zonsondergang besluiten we de dag.
