Deel 10 voorjaar 2023

Maandag  27 maart - Bouderoua

Bouderoua CP Hotel Rif    ☀️ 28°C

Uiteraard volg ik elke dag het nieuws. En door het bericht vanochtend dat Wim de Bie is overleden was ik best lichtelijk in shock 😥. Nostalgische plezante herinneringen borrelen op. Uiteraard met maatje Kees van Kooten de maatstaf van briljante satire. Maar om maar met hun terminologie te duiden, we gaan niet doemdenken, we blijven ondanks een onderdrukte snik toch positivo's. 

Uitzicht vanuit camper

De muezzin zingt de dag teneinde. Maar doet dat op zo'n valse toon, dat een hele meute honden in harmonie mee jankt. Morgenvroeg richting Chefchaouen. 

Dinsdag  28 maart - Oued Laou

Bouderoua - Chefchaouen - Oued Laou      171 km  ☀️ 30°C

Zeer opvallend zijn de grote strohoeden met gekleurde pompoenen die met name de oudere vrouwen dragen, naarmate we dieper in het Rifgebergte komen. En het lukt Marjos maar niet om ze goed op de foto te krijgen tijdens de rit. Of de hoek door de vuile ruiten werkt niet mee, of de vrouwen duiken weg en werken niet mee. Op een enkel kiekje na dan 🙂.

We zijn vanmorgen vroeg vertrokken en zijn onderweg naar Chefchaouen, ruim 70 kilometer verderop. Na een halfuurtje maken we een stop om bij een grote winkel wat leuke producten te kopen, onder andere olijfolie. 

De wisselende conditie van de weg houdt wat op, maar landschap en het weer zijn beiden prachtig.

Na een omweg bereiken we een parking vlakbij de Medina van de blauwe stad, zoals Chefchaouen ook wel wordt genoemd. En als ik een scheldende gardien vermanend tot de orde heb geroepen hobbelen we gezamenlijk met Kees en Trui naar de oude kern. Leuk om weer terug te zien die intens blauw en witte huisjes, trappen en steegjes. Wel zijn er meer toeristenwinkeltjes dan wij ons kunnen herinneren.

Op een plein lunchen we wat en lopen daarna op het gemak weer terug.

Het tweede deel van onze route voert ons door een ravijn in het fantastische groene berglandschap van het nationaal park Talassemtane naar de kust van de Middelandse zee. De ingang van die kloof ligt in een hoge bergrug, die als wij deze naderen een vervaarlijk wolkendek als het ware vast- en tegenhoudt. De soms nauwe doorgang volgt de loop van de rivier Oued Laou om uiteindelijk in het gelijknamige plaatsje aan de kust te eindigen. De in deze splijtzwam gelegen weg wordt omgeven door soms tot 2000 meter oprijzende bergreuzen, magnifiek. Dat is ook de rit die na iedere bocht de omgeving weer vanuit een ander perspectief laat zien. Genieten dus. Forse klimmetjes worden afgewisseld met spectaculaire steile afdalingen met waanzinnige views. De enerverende rit eindigt als de kloof ons uitspuugt aan de kust. 

Na enig gepuzzel komen we terecht op de CP boerderij van eigenaar Adlamen. Die is gelegen aan het strand, waar de kleurige vissersbootjes op het droge getrokken zijn. De vriendelijke kerel zet ons neer op een goede stek. We hebben nog even een Keek op de dag-babbel met Kees en Trui, voordat we ons terugtrekken in onze camper-cocon. Bonsoir!

CP boerderij N35.436747 W5.083134 40MAD

Woensdag  29 maart - M'diq/Cabo Negro

Oued Laou -  M'diq/Cabo Negro          60 km  ☀️ 28°C

En wakker worden door het kalmerende geluid van golven die omslaan op het strand is een aangename welkome exercitie na al die valszingende muezzins. Na Oued rijden we omhoog de steile kliffenkust op. Uiteraard worden we vervolgens verwend met een mooi uitzicht over de nog enigszins heiige kustlijn.

Na het nodige bochtenwerk bereiken we een vlakke weg die ons landinwaarts naar Tetouan brengt. Daar slaan we allereerst wat mondvoorraad bij de Carrefour in. We laten de camper daar op de parkeerplaats staan en nemen een taxi naar de oude Medina van de stad.

Tetouan heeft ondermeer een Spaans koloniaal verleden en de invloed daarvan is aan straten en bouwstijl af te lezen. Brede avenue's met mooie mediterrane uitstraling voeren naar het centrum. We worden afgezet op een plein en lopen door een brede schone winkelstraat, waar grote fraaie panden met zwierige balkons staan, richting souk. De Spaanse connectie is ook merkbaar als we informatie aan omstanders vragen. Die schakelen meteen om naar Spaans, want Frans beheersen ze niet of nauwelijks. We vinden het een mooie stad met een eigen levendige vibe. Mensen zien er over het algemeen verzorgd uit. Met name veel jongeren zijn westers gekleed. Uiteraard lopen er ook nog veel mensen in traditionele kledij rond, zelfs vrouwen in nikab.

Centrum van Tetouan

We lopen de souk in, die ons weer terugbrengt naar Marokkaanse sferen, ook al belanden we eerst in het juweliersgedeelte. En ondanks dat hier alles goud is wat blinkt, hebben de tientallen zaakjes eenzelfde traditioneel oosters gericht assortiment. Verderop belanden we in het kledingaanbod, waar we op Kees en Trui botsen. Het is allemaal veel van het zelfde dus lopen we terug. We gaan op zoek naar een hapje eten en een bak koffie. Doch Ramadan werpt voldoende barrières op, om zulks vrijwel onmogelijk te maken.

De medina

Omstanders verwijzen ons naar hotel El Reducto wat in een steegje is gelegen. De verrassing volgt als we binnenkomen. Het interieur van deze oude patiobouw heeft een schitterend Spaans-Moorse stijl. Overal tegels en beschilderd houtwerk in mediterrane kleuren. Het restaurant beneden is een plaatje met de halfverborgen erkers met prachtig opgemaakte tafels. Op het dakterras met een spectaculair bijna surrealistische view over de stad, eten we een heerlijke vissoep en sluiten af met een zalige nos-nos.

Op de terugweg slaan we nog snel wat souvenirs in voor het thuisfront, althans voor het jonge grut. Een laatste kans, immers morgen varen we terug naar Europa. De taxi zet ons af bij de Carrefour en in een goed half uur komen we terecht op CP La Ferma in M'diq. Daar fiks ik de watertoevoer door een los gerammelde slang weer op de pomp te zetten. En ook de LPG-aanvoer gaat het weer doen, nadat ik de gasverdeler een ferme tik met de baco verkoop. Dus switch ik over van (reserve)gasfles naar LPG-tank. Morgen de laatste dingen in orde maken. We mikken op de afvaart van 13.00 uur.

CP La Ferma N35.665298 W5.30571 60MAD

Donderdag  30 maart - Torreguadiaro

M'diq (MAR) - Torreguadiaro (SP) 107 kilometer    ☀️ 26°C

Achteraf bezien wordt dit niet de meest gelukkige dag van onze reis, maar daarover later meer. Misschien had de dag ook wel anders mogen starten voor onze Franse hippie overburen, die rondreizen in een aftandse ratlook 2CV AK400. Het gammele bakje wil namelijk niet starten als zij willen vertrekken van de CP. Ze storten zich, zo te zien zonder resultaat, van de helling af en verdwijnen uit zicht. Wij zijn klaar, afgeserviced en een overlopende verswatertank 😄. We gaan op tijd op pad om het laatste stuk naar Tanger Med. weg te rijden. Ik ga aftanken en geef de sleutel aan de pompbediende en voordat ik uit de wagen ben geeft hij al aan dat het hier niet gaat lukken. De diesel komt er meteen weer uit, teveel pompdruk. Dan maar naar een volgende een aantal kilometers verderop en daar tanken we voor de laatste keer in Marokko.

De kustweg- en plaatsjes tussen M'diq en Cueta zien er totaal niet Marokaans uit

Bij de doorsteek door het mooie berggebied onder Ceuta worden we verrast op schitterende verzichten over de Straat van Gibraltar, ver onder ons, wow!

In de verte zien we over de zee, Gibraltar al liggen

Bij de bootterminal treffen we Kees en Trui weer en we checken in. Na ettelijke controles, inclusief snuffelhonden en een complete röntgenscan van de camper, belanden we vooraan in de wachtrij. Inschepen en afvaart verlopen prima, dit keer geen dolfijnen. 

Geen lange wachtrijen

Rond 16.00 uur arriveren we in de haven van Algeciras en nemen we afscheid van Kees en Trui, zij gaan een andere kant op. Eenmaal van het haventerrein af tank ik bij een station LPG, het levert een nare ervaring op. Een vrouw komt aanrijden en schampt met haar auto langs de zijkant van onze stilstaande Hymer. Wielkast, onderschermen, lijstwerk en garagedeur met houders zijn beschadigd. En ze heeft geen polisdocumenten en/of rijbewijs bij zich. Tot overmaat van ramp komt de opgetrommelde politie uiteindelijk toch niet en volstaan we uit armoe maar met een ingevuld schadeformulier. 

Na 2 uur oponthoud onderweg naar een CP 30 kilometer verderop. Die blijkt bij aankomst voor 3 (feest)dagen gesloten, dus nog eens 15 kilometer gereden naar een volgende. Hèhè we staan en met een paar glazen wijn verdwijnt de frustratie. Wel ongewis dat er zich vandaag nog een naar voorval heeft plaatsgevonden. Maar daar komen we pas morgen achter.

P N36.29862 W5.27165 gratis géén voorzieningen

Vrijdag  31 maart - Benalup Casas Viejas

Torreguadiaro - Benalup Casas Viejas   158  kilometer    ☀️ 26°C

De Europese zomertijd doet zich meteen gelden. Na een goede nachtrust doen we heel voorzichtig om half negen een oog open. We mijmeren wat over de te volgen route vandaag en springen onder de douche. Het Marokkaanse verswater heeft een ietwat muffe geur. En als ik goed ruik heeft het de geur van.........paniek! Openen van de bovendop van de verswatertank bevestigt wat ik denk, diesel 😱 . Ik besef onmiddellijk wat er is gebeurd. Bij de eerste tankbeurt gisteren in Marokko heeft de tankbediende  de vulopening van de watertank geopend. Diesel kwam er meteen weer uit omdat de watertank echt vol zat. Maar ook een klein beetje diesel is desastreus. Ondanks dat het leidingwerk grotendeels gespaard is, diesel drijft en de dompelpomp zuigt van onderaf aan. Eerst maar direct alles weg laten lopen in een loosput in de buurt. Op internet intussen opgezocht hoe we moeten gaan cleanen. Een oplossing die de NKC aandraagt is gedeeltelijk afvullen met water en gebruik van veel afwasmiddel, om vervolgens kilometers rond te rijden over kleine weggetjes. Het heen en weer klotsen in de tank en dat een aantal keren herhalen met nieuw water en afwasmiddel, kan de binnenzijde van de watertank redden en schoon krijgen. We zetten een route uit naar watertap- en loospunten in P4N. Bij een supermarkt kopen we bij een verbaasde winkelier zijn hele voorraad afwasmiddel en rijden naar het eerste watertappunt. We vullen de tank halfvol water, gooien er een aantal flessen afwasmiddel in en gaan onderweg. 

Na 30 kilometer rijden over slecht wegdek, veel bochten en drempels, zodat alles goed heen en weer klotst, arriveren we bij een mooie CP (Facinas N36.15027 W5.707338). Hier lozen we de schuimende verswatertank en maken meteen buiten- en binnendop schoon. Prettige bijkomstigheid is de zeer hoge waterdruk vanuit de kraan, dus we kunnen goed doorspoelen. We herhalen de vulprocedure en gaan weer op pad. We rijden een hobbel-de-bobbel rondje van 25 kilometer, gaan terug naar de laatste CP en spuiten weer alles door. 

Nu vullen we de tank met meer water en afwaszeep en rijden 70 kilometer naar een CP om daar te overnachten in Benalup. De soptank laten we nu een nacht in de week staan. Morgen waarschijnlijk nog een keer deze exercitie . Voor nu gaat er een streep door deze dag.

CP N36.34177 W5.806432 gratis met voorzieningen

Zaterdag  1 april - Osuna

Benalup Casas Viejas - Osuna     182   kilometer    ☀️ 27°C

Ik ben net op tijd wakker om Verstappen poleposition te zien pakken in de Q3 F1 van Australië. Teammaat Perez bakt er niets van en belandt via de grindbak op een teleurstellende P20. Bij het openen van de watertank bespeur ik nog slechts een minimaal zweempje diesel. En ondanks dat die vrijwel schoon is, zo vermoed ik, gaan we vandaag toch maar weer verder met herhalen van de schoonmaakprocedure. Omdat het schoonmaakmiddel op is wandel ik steil omhoog het dorp in naar de dichtstbijzijnde alimentacion, een halve kilometer van de CP. Gewapend met een voorraad sterk ontvettend spul en vers brood gaat het bergaf een stuk makkelijker 🙂. Doorspoelen en opnieuw bijvullen gaat snel. We prikken een route in van 70 kilometer naar een CP in Jedula en gaan onderweg. 

Het prachtige weer lokt vele motorrijders die werkelijk met halsbrekende snelheden op het bochtige circuit voorbij scheuren. Tussen wat motorvolk op een terras genieten we van een lekkere koffie en tostado, tis zo verslavend 😋. We stappen over het absolute charmegebrek heen van de CP in Jedula, want de kraan functioneert als een trein, wederom met hoge druk. Dat vergemakkelijkt de meerdere doorspoelbeurten, waarbij ook alle leidingen en boiler worden meegenomen.

Zondag  2 april - Ecija

Osuna - Ecija    37   kilometer    ☀️ 27°C

In de volslagen knotgekke en chaotisch verlopen 🏎 F1-race van Australië, met drie rode vlaggen 😯, weet Verstappen het hoofd koel te houden en de winst veilig te stellen. Na een kop koffie gaan we vandaag op pad naar Ecija, slechts 35 kilometer hier vandaan. Het zonnetje schijnt al volop, de weg is goed en er is vrijwel geen verkeer. In een steeds vlakker wordende omgeving, met overal wilde bloemen in de bermen, tuffen we op het gemak er naartoe.    

Via sluiproutes weten we geblokkeerde straten te omzeilen en bereiken we het Plaza Espana. Waar een grote menigte in afwachting is van de zondagsprocessie die straks langskomt. Het hele plein is daartoe gereed gemaakt. Een breed pad wordt geflankeerd door vakken met honderden gereserveerde stoelen. Camera's staan klaar, evenals politie die in grote getale alles in goede banen moet begeleiden. Eerst drinken we in een zijstraatje een kop koffie en horen al snel dat de optocht is begonnen. Op het plein is het knetterdruk. 

Mannen strak in pak en vrouwen behangen met juwelen met strakke robes en aangespannen decolleté's op belachelijk hoge hakken. In kinderen in hun beste zondagsplunje met een strooien Palmpasen-tak. We vinden in het gedrang een mooi plekje en wachten de eerste passage af. Om daarna de massale drukte te ontlopen.