Nog deels in bewerking.......

Deel 3  Schotland voorjaar 2018

Zondag 10 juni  -  Bonawe

Uisken Bay  - Bonawe  ☀️ 21°C

Vanmorgen nog even heerlijk buiten gezeten! Deze plek is een echte aanrader. Eerste doel vandaag is het 30 km verderop gelegen Carsaig, een klein plaatsje aan de kust, waar de Carsaig Arches liggen. We slaan af van de single track hoofdroute. Het weggetje is het smalste wat we tot nu toe hebben gehad. Het begin is eigenlijk al niks, te smal, overhangende en laaghangende begroeiing, maar we kunnen nergens keren. Bij een mini splitsing, vlak na onmogelijke haakse bochten en rijden op een klifrand zonder vangrail in een bos, stappen we uit.

                                                                                                                                                     Voormalige haven van Carsaig

Rechts naar beneden is een privé weg met grintdek en links is steil omhoog. Het pad omhoog is nog een pietsie smaller en dichter begroeid. Wat nu? Een auto achter ons brengt uitkomst, inderdaad het pad omhoog volgen, dat leidt naar de parkeerplaats van Carsaig Pier. Lopend naar de arches is niet te doen, vereist goede voorbereiding en een trip van 3 uur heen en 3 uur terug. Na secuur gewentel en gedraai en onoverkomelijk door struikgewas, bereiken we de mini P op een steilte omlaag waar al een stuk of zes auto's staan. De camper er midden tussen neergezet; kunnen dus niet te lang blijven, alle auto's staan klem. Het wordt nog wat om hier uit te komen. We lopen naar beneden, praten wat met een alleraardigste Schot (die ons ook al had geholpen met de aanrij route) en begrijpen dat hier ooit een haventje was. Dat is nu door zee en storm totaal verwoest. Er staat alleen nog een klein oud gebouwtje, nu als schuur in gebruik. Na luttele minuten hebben we dit gezien en lopen terug naar de camper.

Daar eerst bekeken hoe de camper te manoeuvreren om weer terug te kunnen rijden, mfah.. ziet er toch allemaal steiler en lastiger uit. Afin poging 1, 2 en 3 mislukken; doorslaande wielen, geen ruimte om te draaien, achter chassis tegen wegdek, te hoge hobbel of te grote steen. 

Parkeerplaats Carsaig

Bovendien zeer beperkte ruimte van echt een paar meter.  Ook de hellingsgraad werkt sterk tegen. Ook poging 4,5 en 6, ondanks dat de luchtvering achter omhoog is gesteld, mislukken jammerlijk. We zijn intussen al meer dan een half uur bezig en verschillende mensen laten hun licht erop schijnen. Een vrouwtje met een buscamper adviseert de bocht naar achteren krapper tegen boom en struikgewas in te draaien, maar dat gaat niet zomaar zie ik. De boom op de hoek heeft een aantal dikke takken die in de weg hangen. De boomzaag opgezocht en onder commentaar van een van de omstanders "what are you doing now, cutting trees.." de stammen afgezaagd en opzij gelegd. Zo nu is er wat meer ruimte. Vernieuwde poging 1 en 2 mislukken, moet nog scherper aansturen. Het werken met slippende koppeling is inmiddels goed te ruiken. Bij een derde alles of niets poging, duw ik hard door en jawel eindelijk staan we vrijwel goed. Nog een keertje bijsturen en we kunnen weer onderweg, hèhè. Marjos zit nog te trillen op haar benen, die had het niet meer en ik zat ook wel even in mijn piepzak, komen wel weg? Manmoedig rammelen we ons door het struikgewas op het af en toe steil omhoog lopende paadje. Tja doen we dit de volgende weer ? Nou hier niet 😀 ! Maar  dat is met de kennis van nu. Ergens anders blijven we het avontuur wel aangaan.  Het heeft minstens een uur geduurd voordat we weg waren en we rijden door naar Craignure, de ferryhaven voor Oban. Yes we kunnen mee met de eerstvolgende ferry die over drie kwartier vertrekt. De boot, een andere als de heenweg - deze heeft een open autodek - arriveert op tijd en we zijn in no-time vertrokken. In Oban parkeren we dicht bij de haven en wandelen we naar het centrum, waar de winkels helaas al dicht, maar de restaurantjes nog wel open zijn. We belanden bij restaurant "Fishhouse" waar we een prima tweegangen menu nuttigen. Mosselen en prawns als starter en forel en koolvis als hoofdgerecht. Heerlijk! Na het eten gaan we op zoek naar een geschikte plek voor de nacht.

Op een P boven Oban, aan het strand, kijken we  F1 en zien Max Verstappen 3e worden in Montreal. Het voelt voor Marjos niet veilig om hier te overnachten, we rijden dan ook verder. Ook de ferryplek onder Oban wordt niks, staat vol met oude auto's en troep.  Op de P4night vinden we wat op 25 km van Oban, bij Bonawe aan het Loch Etine. Daarnaar toe gereden en het is een prachtplek! Er staat één Schotse camper en het voelt prima hier. Een babbel met de Schotse buurman levert op dat hij ons gezien heeft de vorige nacht in Uisken en de nacht daarvoor in Calgary, wat een toeval. Aardige kerel en we wisselen wat wederwaardigheden uit. Hij geeft ons wat tips over bezienswaardigheden op onze routelijn. We gaan op tijd slapen, was een enerverend dagje.

Parkeerplaats boven Oban

 

 

 

Parkeerplaats bij Bonawe aan het Loch Etine

 

Maandag 11 juni  -  Inveraray

Bonawe - Inveraray ☀️ 21°C

Vanochtend nog even gebabbeld met Dave en Liz, onze Schotse camperburen. Er zijn nog wat tips van Dave, die we gaan inpassen. Deze suggesties zijn volgens zijn zeggen 'ABC-proof' oftewel 'anything but castles', daar zijn er volgens deze humorvolle Schot veel te veel van in Schotland. Na een goodbye weer op pad naar tip 1 en wel naar Hollow Mountain 10 km verderop. Diep in deze berg, Ben Cruachan, ligt een elektracentrale die men kan bezichtigen. Echter nu wegens onderhoud niet, wel het bijgelegen Visitor Centre waar uitgebreid op deze bijzondere plek wordt ingegaan.

Feitelijk speelt deze centrale een cruciale rol in de elektriciteitsvoorziening van de UK. Bij een stroomoverschot wordt hier water omhoog gepompt naar een groot kunstmatig meer. Als zich een stroomtekort voordoet dan kan deze centrale in luttele minuten een gigantische stroompiek leveren door het opgepompte water weer via een de opweksysteem te laten vloeien.

Dan onderweg naar de volgende tip en daarvoor rijden we via Oban, waar we eerst lunchen. Dit doen we bij een zeer populaire vis-stand net achter de ferry, waar we een 'platter for two' bestellen. Werkelijk zalig gegeten, mosselen, krab, garnalen, rolmops, scallops, St.Jacobsschelp, grote prawns, fantastische gerookte zalm en nog veel meer. Alles nagelvers, zo uit zee op het bord, gruwelijk lekker.

Voor £ 17,- in totaal is de prijs een lachertje. We begrijpen helemaal waarom deze plek zo druk bezocht wordt.

                                                                                                   Platter for 2                                                                                                     Oban haven

Op naar de 2e tip van Dave, de zeesluizen (Sealocks) tussen Bellanoch en Craigglass. Deze oude sluizen verbinden de Sound of Jura met een andere zeearm Loch Fyne. Aan dit laatste Loch ligt overigens het eiland Bute, met daarop Rothesay met het gelijknamig kasteel. Een van de titels van Prince Charles is naast Prince of Wales en Duke of Cornwall, Duke of Rothesay, zijn Schotse titel. Sluisjes zijn leuk om te zien. Ze werken trapsgewijs het kanaaltje heuvelopwaarts en vervolgens weer van de heuvel af. Doet wat denken aan 'les neuf ecluses' van het Canal du Midi bij Beziers. Dan weer voort, door het kleine stadje Lochgilpheid aan Loch Fyne. Daar tanken we, vullen we het water bij en wassen en spuiten we de camper schoon en rijden noordwaarts. Voor de overnachting stoppen uiteindelijk in Inveraray op een grote P bij de Coop. Er staan al 2 andere campers en het voelt goed aan. Gezien onze behoorlijk overdadige lunch volstaan we nu met een bescheiden broodmaaltijd. Kijken wat tv naar het Journaal, niks gemist zien we al, en nemen de route van de komende dagen door.

camper wasplaats

Lochgilphead

Inveraray

Dinsdag 12 juni  -  Grantown on Spey

Inveraray - Grantown on Spey ☀️ 22°C

In de ochtend lopen we Inveraray in, een leuk klein stadje. Er staat hier een 200 jaar oude jail (gevangenis) in originele staat die je kunt bezoeken, maar dat slaan we over. Vandaag is het plan in de buurt van Aviemore of de Speyside te komen. 

Gevangenis van Inveraray

Inveraray

Op de route ligt onder andere Pitlochry en dat voeren we eerst in op de Navi. Het eerste stuk van de route is nieuw en dan volgt een stuk vanaf Tarbert bij Loch Lomond wat we de 1ste week al hebben gereden. Vlakbij de Falls of Falloch vindt een Engelse motorhome het noodzakelijk op onze weghelft te zwaaien met zijn opbouw en ramt onze rechter bus-spiegel met een enorme klap aan flarden. Woest ben ik, op zo'n smalle weg kan ik geen kant op. Een halve kilometer verder, keer ik en probeer de aanrijder te achterhalen. We komen weer op de plek waar het gebeurd is en zien de restanten van de spiegel op de weghelft waar wij op reden liggen, tegen de middellijn. Een kilometer verder staat zijn camper stil aan de kant van de weg. Nog steeds kwaad, stop ik naast ze en vraag of zij mijn spiegel aan gort gereden hebben. Ik parkeer mijn camper voor de hunne en ga verhaal halen. Al snel begint de man, na eerst ontkent te hebben dat hij ons heeft geraakt, op de toer dat hij niet schuldig is, maar ik. Ik hou vol en geef aan dat de man de politie moet bellen. Ik loop terug naar de plaats waar het is gebeurd en zie dat dat de spiegelrestanten inmiddels aan de kant zijn geblazen door het verkeer ('mijn' kant). Ook dit verhaal hou ik de Engelsman voor. Contact met Camperverzekerd, die in de eerste instantie aangeven dat zonder spiegel we niet kunnen rijden en er gerepatrieerd moet worden. Het lukt me  om de spiegel weer gedeeltelijk aan elkaar te plakken en aan de verzekering geven we door dat we gaan proberen de vakantie voort te zetten. Ze geven mij weinig kans als het gaat om de aansprakelijkheidsstelling. De politie wil ook niet komen, gaat immers om materiele- en geen letselschade. We wisselen wat gegevens uit en gaan weer op weg. Overigens hebben we bij nader inzien meer schade dan alleen de spiegel, die inmiddels ge-duc-taped is. Her en der aan de rechterzijkant beschadigingen door rondvliegende spiegelstukken en ook wat schraapsporen bij de luifel, wordt dus heel wat meer aan reparatie. 

We zetten onze trip weer voort en veel later (2 uur oponthoud) dan verwacht doen we Pitlochry aan. We lopen door het stadje heen, proberend het incident achter ons te laten. Verder door Cairngorms National Park besluiten we na een koffiestop Aviemore te laten voor wat het is, een inspiratieloos skioord en zetten we koers naar een P (P4N) bij Grantown on Spey. 

De P ligt bij een begraafplaats en is een favoriete parkeerplaats voor vliegenhengelaars. Vanuit de camper kunnen we de behendige capriolen van deze mannen goed volgen.

P4N Grantown on Spey

Woensdag 13 juni  -  Aberdeen

Grantown on Spey  - Cruden Bay - Aberdeen  🌦 20 °C

Vanmorgen verschijnen alras de eerste zalm-vliegvissers weer in hun waadpakken, die de rivier instappen. "A bad season" mompelt er een, "almost no salmon, cause of the seals & birds". We gaan onderweg, eerst langs de Speyside Malt Trail en vervolgens door naar Elgin. Daar slaan we bij de Lidl weer wat voorraad in en bezoeken we het geraamte van de kathedraal (indrukwekkend groot).

Verder door naar Findhorn, een alternatieve leefgemeenschap aan een baai aan zee. Hier staan allerlei eco- en milieuvriendelijke bouwsels en er is een "alternative community" ontstaan. We rijden er wat met de camper doorheen, harstikke fout, maar ja we zijn "verwarde toeristen" 😮. 

Langs de kust, richting Fraserburgh, het oostelijke noord puntje van Schotland, rijden we, ja ja voor het eerst, in een lichte regen. We bezoeken in Fochabers de bij de Audrey Baxter fabriek gelegen winkel, vol met blikken en potjes. Grappig te lezen dat het bedrijf in 1868 is opgericht door de 25-jarige tuinman die 100 pond van zijn familie leende om een kruidenierswinkel te starten samen met zijn vrouw die de jam en gelei maakte van lokaal fruit. En dan te zien wat een enorm complex dit is geworden! We passeren verder op de route, schilderachtige plaatsjes met een zeer groot "Charles Dickens" gehalte. Wat opvalt zijn de vele schoorstenen op de daken. 

Langs de kust stappen we uit om in Portknockie een merkwaardige gevormde rots "Fiddler Rock" genaamd te  bekijken. Dan wordt het tijd om een P-tje te zoeken om voor morgen een goede uitgangspositie te creëren (gebied rond Balmoral). We settelen ons in het haventje van Cruden Bay, met door de voorruit uitzicht op een mooi strand. Vele meeuwen en een enkele kitesurfer trotseren de steeds harder wordende wind. Deze wordt 's avonds met de opkomende vloed zo erg dat hier blijven staan, niet veilig meer is en we besluiten dan ook rond 23.30 uur alsnog te verkassen. De eerstvolgende P, zo'n half uur verderop, is in het pikkedonker onvindbaar en we rijden nog eens een klein uurtje door naar Aberdeen. Op de Esplanade staat de wind er ook vol op, een eindje verderop in het havengebied is het wat beschutter en vinden we een plaatsje voor de nacht.

Portknockie Fiddler Rock

P aan haven van Cruden Bay

P aan haven van Aberdeen

Donderdag 14 juni  -  Limekiln

Aberdeen - Limekiln  20 °C ☀️

Nog steeds met straffe wind verlaten we Aberdeen, de in onze ogen niet zo aantrekkelijke stad. We gaan richting Balmoral Castle in de Cairngorms. De route ernaar toe wordt steeds attractiever, mooi verzorgde historische dorpjes, zoals Aboyne en Ballater, in een groen beboste omgeving. Het is bovendien wat beschutter rijden met de harde wind. 

Aan het einde van de ochtend bereiken we Balmoral Car Park, parkeren daar en lunchen wat. Het kasteel zelf, zomerverblijf van de Royals, kan niet worden bezocht; wel de tuinen. Echter wij kiezen ervoor te gaan wandelen naar de Royal Lochnagar Distillery. Dit is een van de kleinste distilleerderijen van Schotland en bekroond buurman van Balmoral. Leuke tour met amusante uitleg en we schaffen een fles Royal Lochnagar aan voor £ 32,50.

Volgend deel van de route gaat door het Cairngorms National Park, richting Blairgowfry langs de rivier de Dee. Prachtige vergezichten met her en der nog sneeuw op de flanken van de hoge heuvels in een omgeving met heel weinig begroeiing. Idyllische riviertjes stromen over stenen beddingen door het dal, soms onderbroken door een oude stenen brug, heel mooi. Wel laat de harde wind zich hier nadrukkelijk gelden en poeiert met volle kracht tegen de wanden van onze camper. Na een lange daling verlaten we de prachtige vergezichten. Via Perth rijden we naar de noordkant van de Firth of Forth en belanden op een P4N plek aan het water in Limekiln.

Rivier Dee

Cairngorms

P4N Limekiln.

Het is een goede plek, met mooie uitzichten over de Firth, maar de wind duwt behoorlijk. Voor het eerst dan maar de pootjes uitdraaien, jeetje, dat werkt goed! In de plaatselijk kroeg "The Bruce Arms" heerlijk gegeten. Marjos een Steak & Stout Pie en ik Gammon & Egg, vooraf Haggis bites met chilisaus, njammie! 

 

                           The Bruce Arms  in Limekiln

Vrijdag 15 juni  -  Barnard Castle

Limekiln - Barnard Castle  18 °C ⛅

North Queensferry

Onze vakantie zit er over een paar dagen op dus bijtijds op en onderweg. Het weer is een stuk grauwer, maar gelukkig is de wind gaan liggen. We nemen de nieuwe brug over de Firth of Forth. Even voor tienen arriveren we bij Rosslyn Chapel, net ten zuiden van Edinburgh. De tourguide geeft een zeer interessante uitleg over het wel en wee van deze kapel van de familie St.Clair's. De kleine kapel uit 1446 is erg bijzonder en ziet er fantastisch uit, dat dit zo bewaard is gebleven is een wonder!   

Rosslyn Chapel, net ten zuiden van Edinburgh.

Weer en route nu door het binnenland naar Jedburgh, de geboorteplaats van Mary the Queen of Scots, waar we lunchen. Dan zo'n 20 km verder op de A68 passeren we Ark's Edge, de grens met Engeland. Solong Bonnie Scotland, we hebben genoten, we'll be back! Door onze slimme route-keuze 😄 , richting Hadrian's Wall, belanden we in het fantastische landschap van Northumberland NP. 

De weg golft enorm, heuvel op en af. Vooral tussen Ridsdale en Great Swinburn lijkt het wel een achtbaan. Steil omhoog, we zien wolken en geen weg -blind summit- , nee we zien nog steeds niets, gaan over de top, zien nog niets -steil omlaag- , ja we zien de weg weer, echt een kermisattractie!

Bij Great Swinburn slaan we af en rijden naar de B6318, de weg langs Hadrian's Wall. Hier en daar is de muur te zien, de ligging is sowieso herkenbaar in het landschap. De vroegere noordgrens van het Romeinse Rijk wordt af en toe nog opgesierd door enige forten en tempels, althans restanten daarvan. 

Hadrian's Wall

Yorkshire Dales

Bij Housestead keren we om en duiken via een mini-route het spectaculaire landschap van de Yorkshire Dales in, wow! Via dit grote weidse moor-landschap met geen enkele bebouwing, supersteile (+30%!) en superkronkelige weggetjes belanden we uiteindelijk in Egglestone bij een Britstop pub. Deze wordt verbouwd, dus even verderop in Barnard Castle op een P (P4N) gaan staan. Gegeten en wat rond gewandeld in het eeuwenoude stadje. 

Barnard Castle

Zaterdag 16 juni  -  Swans Harbour

Barnard Castle  - Swans Harbour  ☁️13°C - ☀️24°C

Vanmorgen vroeg op. Reisboekje bijgewerkt, ontbeten en om 7.00 am vertrokken. Vandaag wat kilometers maken en op tijd proberen in de buurt van Norwich te komen, ons aanrijdoel van vandaag. Lekker doorgereden en in King's Lynn boodschappen gedaan en geserviced. Onderweg aansprekende namen gepasseerd, zoals Robin Hood Airport, Sherwood Forest uiteraard bij Nottingham, maar ook oude steden als Lincoln. Omdat er te weinig aantrekkelijke P's in de buurt van Norwich zijn, besluiten we vandaag een camping te nemen. De keuze valt op de camping in Swans Harbour en die bereiken we om 14.00 uur. Beheerder niet aanwezig, maar zo lezen we, gewoon plaatsje uitzoeken, hij komt vanavond wel langs. We halen de scooter uit de garage en tuffen 15 km in prettig weer (~24°C) naar Norwich. Midden in het oude centrum geparkeerd en aan de wandel. Tis weer verrassend, 4 kathedralen, tig tig kerken, middeleeuwse straatjes, oude gebouwen en huizen, geweldig. De keus voor deze stad is weer een schot in de roos. Ook deze gaat op onze wish-list om langer te bekijken, als we pensionado's zijn. Op een terrasje van het Forum (zeg maar een beetje de image van de Markthal in R'dam) een whisky en Marjos een wijntje weggenipt. Daarna nog wat rondgeslenterd, wat plaatjes geschoten en dan op ons scootertje over prachtige kleine weggetjes teruggereden naar de camping.

Impressies van Norwich

Bij de beheerder £ 16,- afgerekend voor de nacht en die geeft ons de tip om morgen Great Yarmouth aan te doen. Daar staat een giga-airshow op het program met historische vliegtuigen en stuntteams, oa de Red Arrows. Lijkt ons erg leuk, gaan we doen. Na een lekkere wokmaaltijd, wat doet onze nieuwe pan het toch goed, nog een spelletje Azul gedaan. Ik beëindig de dag met wat schrijven in mijn reisdagboekje.

Camping Swans Harbour

NB Het ritje vandaag van ca. 375 km liet weer zien hoe prachtig en mooi ook Engeland is. Talloze historische stadje zijn gesetteld in een fraai landschap, wat bovendien door de Engelsen zelf, met hun 'groene vingers', in een optimaal decor wordt gezet, wow dat kunnen die gasten briljant gewoon!

Zondag 17 juni  -  Cambridge

Swans Harbour -   Cambridge  ☀️21°C

Na de gebruikelijke ochtendritueel, volledig geserviced. Omdat we verwachten dat het druk wordt bij het strand van Great Yarmouth waar de airshow plaatsvindt, rijden we eerst naar California Beach in Hensby, 7 km ten noorden. De rit door de Norwich Broads, een watergebied tussen Norwich en de kust is erg mooi en leuk. De parkeerplek houdt niet over en bovendien staan we naast een auto met een aantal knetterdronken luidruchtige gasten, annoying gewoon. We blijven hier niet staan, want die gekken kunnen de camper beschadigen als we er niet zijn. Op naar Great Yarmouth dan maar, leuke rit langs de kust. Het wordt steeds drukker en drukker. De dure P-plaatsen, £ 30 , laten we links liggen en een kilometer van de kust af vinden we een gratis en veilig parkeerplekje. We lopen eerst naar de zgn. Golden mile aan het strand en vervolgens over een lang wandelpad naar de plek aan het strand waar de show boven zee gaat plaatsvinden. Vanaf een terrasje op het strand, genietend van een cappuccino en een cake-pastry, bekijken we de eerste capriolen van een Spitfire en een Hurricane, gaaf! Dan een stunter solo, wat een show, looping's, stall's en andere dwarrelingen wisselen elkaar razendsnel af. We wandelen wat meer naar de vloedlijn als de Great-War-Battle start. Het zijn historische toestellen, niet alleen dubbeldekkers, maar ook singles en zelfs tripledekkers, met zowel Engelse alsook Duitse markeringen. Ze maken er een gigantische luchtslang van, geweldig! Na nog een tweetal stunters, ook gaaf om te zien komt de topattractie van de dag, het stuntteam van de RAF, de Red Arrows. Negen straaljagers, die allerlei stunts uithalen op het scherpst van de snede, alles gaat met hoge snelheid en brullende motoren (naverbranders volop aan!), Top-Top! De strakheid van de formatie vlak bij elkaar, de splijtende precisie waarmee figuren worden uitgevoerd, de uitwijkmanoeuvres bij collision-flights, het is magic. Het lijkt wel of iemand aan de 'strings' trekt, zo exact en ballet-elegant gaat dit stuntteam recht voor onze ogen tekeer, genieten!!

Hierna houden we het voor gezien en gaan weer onderweg. We mikken op Cambridge voor onze laatste nacht in de UK, maar het duurt even voordat we daar geraken. Vele files op de A14 en A11, tja het is ook de weg die naar Londen gaat, dus niet verwonderlijk. Uiteindelijk doen we 2,5 uur over de 130 km naar de gekozen P in Cambridge. Deze ligt aan de rivier waar de skiffs en roeiboten klaar liggen. Iedere morgen vroeg, zo vertelt internet, om 5.30 am gaan de roeiers met het nodige kabaal hier starten voor hun dagelijkse oefeningen. Onze Hymer is eigenlijk iets te lang om op deze P te staan, maar we nemen de gok. Rond 20 uur, vlak na onze Marokkaanse hap, schiet buiten de vlam in de pan. Gelukkig gaat het niet om hoe wij zijn geparkeerd, maar is het een opstootje tussen een naastgelegen booteigenaar en wat dronken gasten, die mot met iedereen zoeken. 

Omstanders bellen de politie en die rukken met drie wagens met brullende sirenes uit. Nadat zij terplekke zijn geïnformeerd geven zij onmiddellijk signalering af aan naburige patrouilles, kijk dat is nou eens actie. Afijn de rust keert weder en we doen een laatste spelletje Azul (althans hier in Engeland 😄).

Btw, we hebben vandaag op de binnenwegen weer veel dode dieren gezien. Uiteraard vogels, maar ook veel hazen/konijnen en een paar dassen. Maar klap op de vuurpijl was een tweetal doodgereden reeën, binnen 200 meter van elkaar.

Maandag 18 juni  -  Harwich

Cambridge - Harwich  ☀️25°C

Zo onze laatste dag in de UK is aangebroken. We pakken de scooter, rijden naar het centrum, parkeren en gaan aan de wandel. We vallen van de ene verbazing in de andere, wat een prachtplaats. Een opeenvolging van knetteroude historische universiteitsgebouwen. Wat wel jammer is, dat we deze niet mogen betreden momenteel. Alles wordt klaargemaakt voor het grote bal, ter afsluiting van de examens. We knippen maar vrolijk wat plaatjes met onze IPhones.

De rivier de Cam maakt een grote bocht door de historische oude stad en we besluiten een puntboot-tour te gaan doen. Bij Trinitycollege nemen we er één voor £15 pp. De vrouwelijke punter en gids vertelt op kundige wijze de bijzonderheden van wat er te zien is langs de oevers. De 8 belangrijkste colleges zitten op dit bevaarbare stuk van de rivier. De boottocht voert oa onder de Mathimatical Bridge, de Bridge of Sights (net als in Venetië) en de oudste brug, waaraan Cambridge haar naam heeft te danken. Prachtige views vanaf het water, in buitengewoon goed weer, het is +25°C. Dan vervolgen we lopend onze weg, slenteren we door het oude centrum en bekijken collegegebouwen, shop-jes, pub's soms oeroud! (The Eagle). By far, de mooiste stad van deze vakantie! Bij Itsu eten we temidden van studenten een heerlijke sushi en salade. Dan wederom dwalend door smalle eeuwenoude straatjes en bekijken een 12e eeuwse kerk. 

Als afsluiting willen vanmiddag nog een uitgebreide Afternoon Tea gaan doen. Eerst naar de door de LP aanbevolen brasserie van warenhuis John Lewis. Bij aankomst blijkt dat deze is afgehuurd vandaag voor examenfeest. We raadplegen op internet de site van -Miss Sue Flay- de plaatselijke expert voor -high tea's- en kiezen voor haar aanbeveling The Ivy. We zetten ons neer in deze prachtige drukke zaak en bestellen de Afternoon Tea. Twee grote potten thee, met mooie theekoppen met suiker en room. Dan komen de etagères met het lekkers. De savory-toren(hartigheden) bestaat uit chickenwingbuns, sandwiches, witlof met komkommerplakjes, een rye-snede (rogge-) met gerookte zalm en kruidenkaas, een crème brulee donutje, een bramen-cheesecake tartelet en een kopje chocolademousse afgetopt met cappuccinoschuim met koekstukjes. 

Dit homemade gemaakte lekkers is niet alleen een streling voor het oog, maar ook voor de tong, verrukkelijk! Dan hebben we tussen de koppen thee door de etagères met warme scones, clottered cream, strawberry marmelade en de gesuikerde aardbeienstukjes, zalig!! Met een grote glimlach 😋 zitten we alle lekkernijen op te peuzelen. 

Uiterst voldaan rekenen we £40,- af, lopen terug naar de scooter en rijden terug naar de camper. Opruimen, scooter inladen, tas voor de ferry inpakken en we gaan en route voor ons laatste stukje UK naar Harwich. Ondanks wat file en oponthoud arriveren we tijdig bij de terminal en gaan in de wachtrij staan om te boarden.

Rond 22 uur kunnen we aan boord, hut 313 op dek 10 deze keer. Tas in de hut en op weg naar de Barista Bar op dek 9. Funny dit schip de 'Stena Hollandica' is een volstrekt evenbeeld van de 'Stena Brittanica' op de heenreis. In de bar nog wat cocktails genuttigd, gin-martini bij een spelletje Qwixx. Rond 1 uur continentaal gaan slapen. Morgenochtend het laatste stukje naar huis.

Dinsdag 19 juni  -  Zoetermeer

Harwich - Zoetermeer  ☀️23°C

Marjos had het wekkeralarm ingesteld op 6 am, echter Engelse tijd. Gelukkig werden we zelf een half uur voor de wekker wakker, 6.30 continentaal zodat we tijdig na de douche konden gaan ontbijten. Heerlijk van een goed Engels ontbijt genoten inclusief de cereals. Ondertussen werden we vermaakt door een grote groep toeristen uit India, die voor het eerst zo'n grote ontbijtkeus kregen voorgeschoteld. Al die in sari's en in ruimvallende gewaden geklede Indiërs liepen met grote vraagtekens in hun ogen rond het uitgestalde voedsel. Met name de vele verschillende soorten vleeswaren hadden hun belangstelling, vermakelijk. Na het ontbijt onze tas opgehaald en naar het autodek, het is tijd om te debarkeren. Met een omlaag gezakt autodek voor de neus van de camper duurde dat wel even, maar rond 9 uur langs douane en het korte stukje naar huis, 10 uur thuis.

Wat een memorabele trip hebben we erop zitten. De 4800 km lange reis was fantastisch met voor Schotse begrippen remarkable weather. We'll go back some day!