Deel 5 voorjaar 2024
Woensdag 31 januari - Aourir
Taroudant - Aourir 121 km ☀️ 28°C
Eerste stuk verslag Stephan (cursief)
Kort en wat slechter geslapen. Pap en mam wisselen elkaar goed af met hoestbuien. Vandaag niet heel veel op het programma behalve wat opruimen en richting het vliegveld van Agadir reizen. Na wederom een heerlijk ontbijtje van kakelvers brood en nadat de camper is afgeserviced, vertrekken we rond het middaguur richting Agadir. Onderweg blijft het bizar om te zien hoe kurkdroog het landschap is. Het watertekort in Marokko wordt zo erg goed zichtbaar.
Op zo'n 20km van de eindbestemming, zoek ik via Maps een plekje om even te stoppen voor de lunch, want langs de weg komen we niets tegen. We komen uit in Oulad Teima, waar verder niet veel te beleven valt. We stranden op een mini-terrasje bij een lokale bakker en drinken een kop koffie met een gebakje. Omdat we alle drie eigenlijk nog niet echt trek hebben (en ik ook echt merk dat pap zijn best doet, maar zich totaal niet lekker voelt) besluiten we de lunch over te slaan en verder richting vliegveld te gaan. Rond 13:45 uur arriveren we daar en neem ik afscheid van pap en mam, nadat ik ze heel erg heb bedankt voor de afgelopen dagen. Samengevat in drie kernwoorden: superleuk, bijzonder en erg gezellig. 🙏
En ook nog een verslag van zijn terugvlucht.
Alhoewel het vliegveld van Agadir iets groter is dan die van Essaouira, verloopt het inchecken vlotjes. Na allerlei waarschuwingen (de afgelopen dagen van mama) te hebben genegeerd, dat mijn incheckbewijs in de Ryan Air app uitgeprint moet worden kom ik er inderdaad achter dat het geen geldig digitale instapkaart is. Doen ze niet moeilijk over: er worden wat gegevens op een papiertje gekrabbeld en ta-da, mijn instapbewijs is daar. Aan plaatselijke werkverschaffing is overigens geen gebrek: mijn paspoort en / of zojuist bemachtigde 'gefrommeld-papiertje-met wat-gegevens = instapbewijs' worden zowel voor als na (?) de douane in totaal vier keer bekeken.
Voor tijdens de vlucht koop ik een paar flesjes water en eet een croissantje. Merk dat ik me vandaag ook niet helemaal topfit voel, dus doe verder even rustig aan. De vlucht vertrekt op tijd. Mijn extra +€ 7,- beenruimte pakt dit keer wat minder uit. Ik zit op de stoel naast de nooduitgang en heb zodoende geen tafeltje voor me of mogelijkheid om mijn rugzak onder de stoel voor me te bergen. Ach ja... als dat het ergste is 😉. Tijdens het landen veel last van m'n oren maar dat trekt gelukkig deels weer weg nadat we geland zijn. Na de douane komen de kids op me afgerend: papa!! Heerlijk thuiskomen zo 😄. Pap & mam: nogmaals enorm bedankt voor de gezellige dagen samen! We hebben in korte tijd weer mooie herinneringen gecreëerd! Geniet van de verdere reis in Marokko, maar sterk eerst even aan allebei.
Dat laatste gaan we zeker ter harte nemen. Als we afscheid hebben genomen van onze zoon rijden we door het drukke verkeer van Agadir noordwaarts op weg naar Aourir. Daar op de gelijknamige camping strijken we aan het eind van de middag neer en gaan de voetjes omhoog. Uitzieken.
Camping N30.494699 W9.62343 115 MAD incl.
Donderdag 1 februari - Aourir
Camping Aourir ☀️ 28°C
We voelen ons niet goed, ondanks lang rommelig te hebben geslapen. Een hardnekkige hoest put ons uit en veel energie hebben we niet. Vandaag niets doen is het motto. Wel kijken we 's avonds een Netflix-serie af, een mens moet wat in deze omstandigheden. Weer vroeg te bed.
Terras Camping Aourir
Vrijdag 2 februari - Aourir
Camping Aourir ☀️ 27°C
Nieuws vanuit de ziekenboeg. Het bed vormt vaak de beste kameraad om de dag en nacht door te komen. We doen echt wel ons best maar veel puf is er niet. Wel werken we wat aan de achterstand op de website. Bericht van het thuisfront geeft aan dat nu ook Steef het te pakken heeft. Jammer dat het zo uitpakt, was niet onze bedoeling. Buiten is het nog steeds warm, wel hangt er de hele dag een fijne stoflaag in de lucht, die ook in ons interieur belandt. Stof en hoest is géén goede combi, tja. Na de maaltijd en een filmpje zit de dag er weer op.
Zaterdag 3 februari - Aourir
Camping Aourir ☀️ 26°C
Conditie is nog steeds hetzelfde. Variërend van brak tot het gaat. Met name het hoesten put uit en bezorgt zelfs pijn in de lendenen. Toch gaan we vandaag iets ondernemen. Ik trek de scooter uit de garage, dat kost wel wat moeite, pfff. Helmpje en zonnebril op en we rijden de berg af richting het dorp. Daar kopen we wat groenten en bananen en rijden weer terug. Vermoeiend, maar toch weer even lekker zo erop uit. Marjos maakt van de groenten een lekker soepje, die ons uitstekend smaakt. We hebben zelfs voldoende voor 's avonds. Op tijd naar bed.
Zondag 4 februari - Aourir
Camping Aourir ☀️ 26°C
Het fijne stof dwarrelt nog steeds neer, onveranderd net als onze conditie. De fysieke gesteldheid gaat ook invloed uitoefenen op je mentale welzijn. Het recupereren zoals wij het noemen, vordert niet echt. Om de zinnen te verzetten gaan we op het terras een bord frietjes naar binnen werken en daarna weg te spoelen met een goede bak koffie. We raken ook in gesprek met een Nederlands echtpaar die hier met pech zijn beland. Althans op het dashboard licht een oranje waarschuwing op mbt het motormanagement en de turbo slaat niet meer af. Morgen naar de Fiat Proffesional in Agadir voordat ze verder trekken. We wensen ze succes. Wij trekken ons terug, we moeten recupereren.
Maandag 5 februari - Aourir
Camping Aourir ☀️ 26°C
Vandaag gaan we verwoed een poging doen om ons beter te voelen, na een oké nacht. Eerst besluiten we het verstofte interieur onder handen te nemen. Nu knarst het onder onze voeten en ligt de grijze waas overal. We poetsen en boenen en weldra ziet het er allemaal beter uit, fijn. Na een kop koffie stappen we op de scooter om Taghazout te bezoeken, 20 kilometer verderop. Bij een splitsing slaan we van de N1 af en rijden vervolgens via een kustroute langs grote villaresorts en hotelketens van grote naam, Hilton, Hyatt Regency en Riu.
Het aan zee gelegen oude gedeelte van Taghazout is van oudsher eigenlijk een door surfhippies gekozen hotspot, ziet er leuk uit. We wandelen door de straatjes richting zee en bemerken dat talloze toeristen deze plek ook hebben ontdekt, het wordt massaal aangedaan.
Op een terras boven zee nuttigen we een uitstekende lunch. Met name de met avocado en ei belegde toast en de vers geperste koude jus zijn top. Op het strand is het een drukte van belang, zwemmers in zee, zonaanbidders en dromedarissen die klaar zijn voor een toeristisch rondje. Op een enkel rustiger stukje strand staan zeemeeuwen in een bepaalde slagorde naast elkaar en of wroeten ze krabbetjes uit het nog natte zand van de vloedlijn. In de verte liggen grote zeeschepen voor de rede van Agadir.
Op de terugweg duik ik nog even bij een kapper, Mustafa naar binnen die mijn wilde haardos wat bijsnoeit. Nou ja wat, zeg maar rigoureus aanpakt 😄. Ben overigens best tevreden met het eindresultaat. We rijden (met niet meer wapperende haren 🤭) langs de hotelavenue weer terug en doen nog wat boodschappen in het dorp.
Op de camping zien we de bewegwijzering voor de NKC-groep al staan. Via app-contact wisten we dat Esther en Ray met hun groep 'Marokko met honden' vandaag hier zouden arriveren. De groep staat vlak bij ons gepositioneerd. Aan het begin van de avond kletsen we met een wijntje even gezellig bij, leuk elkaar weer te zien na verleden jaar. Ook bewonderen we nog even hun nieuwe camper, mooi hoor en wisselen we de camperplannen van het komend jaar uit. Zij gaan morgen weer verder en wij zijn nog in dubio. Gezien hun reisroute vermoed ik niet dat we elkaar nog tegen komen, maar contact houden we wel. Nu is de puf wel een beetje op voor vandaag 😔.
Dinsdag 6 februari - Sidi Ouassay
Aourir - Sidi Ouassay 90 kilometer ☀️ 28°C
Mentaal zit ik er een klein beetje doorheen deze ochtend na een brakke nacht. Ook Marjos heeft niet goed geslapen door ons gezamelijke hoestconcert. Nee nog geen zicht op herstel bedenk ik mij. We hebben contact met onze dochter en die neemt contact op met onze huisarts om te overleggen wat de beste stappen zijn. Ze komt later op de ochtend terug dat er inderdaad sprake is van een hardnekkige aanhoudende hoestgolf van virale aard in Nederland. Ze is niet verbaasd. Wel geeft onze arts advies om geen rare medicijnen te slikken om bv de hoest te onderdrukken. Die werken vaak averechts. Blijft de hoest heel lang aanduren dan zullen we ons moeten laten onderzoeken of het nog steeds een virus betreft en niet is ontaardt in een bacteriële infectie (longontsteking) oid. Onze dochter gaat verder onderzoeken waar zo iets als het nodig is het beste kan worden ondernomen, dat horen we nog wel. En dan mooi nieuws. Een dochter van goede vrienden van ons heeft haar eerste kind gekregen. Dreetje en Frank van harte gefeliciteerd met jullie zoon!
Wij besluiten vandaag te gaan verkassen. Wellicht dat een andere omgeving herstel stimuleert. Aan het eind van de morgen draaien we de poort uit en gaan zuidwaarts. Langs de kust valt op dat er boven zee een vuiler stoffige luchtlaag hangt, opmerkelijk. In Agadir foerageren we bij goede vriend Carrefour en vullen de geslonken voorraden weer aan.
De sluier van stof op de foto boven de zee aan de horizon
Onder andere slaan we bij de culinaire corner wat vers bereide maaltijdcomponenten, heerlijk. Dat wordt smullen vanavond. We worstelen ons verder door het drukke verkeer langs de rand van Agadir en slaan af richting Tiznit. We passeren de nodige agglomeraties voordat we na zo'n 30 kilometer afslaan naar de kust. Vandaag slaan we ons kamp op bij camping Sidi Wassay in het gelijknamige dorp. De NKC-groep van gister installeert zich daar ook. Ondanks de drukte vinden wij een mooie plek met uitzicht over de oceaan recht voor ons 🏖. Na het heerlijke eten en een Netflixje gaat het lampje uit. Bedtime!
Camping Sidi Wassay N30.056002 W9.688703 115MAD incl
