Deel 1 voorjaar 2024

Woensdag  3 januari - Middelrode

Rheden - Middelrode      78 km    🌧 8°C

Donderdag  4 januari - Pougues-les-Eaux

Middelrode - Pougues-les-Eaux   704    km  ☁️/🌧 8°C

Tringgg .... 5.30 uur. We vervallen ondanks het vroege tijdstip al weer snel in onze camper-routine. Douchen, aankleden, ontbijten en opruimen. Op het voorgenomen tijdstip van half zes starten we inderdaad de camper op en gaan onderweg. De navi's krijgen als eerste aanrijdoel Auxerre (Fr) ingevoerd, zo'n 600 km verderop. In harmonie lepelen ze ons een route voor die gaat verlopen via Breda, Antwerpen, Brussel, Charleroi, Reims en Troyes. Wij vinden het prima. De up-to-date verkeersinfo (mede routebepalend) van de Tomtom krijgt een dikke pluim, nergens op de route enig oponthoud, prima! 

Überhaupt is vandaag nauwelijks verkeer te bespeuren en mede omdat we vandaag ook nog goed Belgisch asfalt aantreffen verloopt de reis gladjes en vlot. Al met al dermate voorspoedig dat we kiezen voor een CP bij Nevers. Onze nieuwe autoradio, die de stream van onze Spotify-playlist moeiteloos verwerkt, begeleidt ons door het ietwat troosteloze buienweer. Ook hier heeft het eindeloze regenwater van de laatste tijd haar sporen achtergelaten in het landschap. 

Normaal lieflijke stroompjes zijn getransformeerd tot woeste gezwollen stromen van gigantisch formaat, die het omliggende landschap teisteren en overspoelen. In de binnenzeeën die zo ontstaan doen struiken, bruggetjes en heggen hun best om de kop boven water te houden. Het uitzicht heeft soms wat weg van onze uiterwaarden.

Auxerre

Om 5 uur pikken we het laatste plaatsje in van de CP in Pougues-les-Eaux. We zakken tevreden in ruststand.

CP N47.0835 E3.09402 gratis met voorzieningen

Vrijdag  5 januari - Sant Celoni

Pougues-les-Eaux  (Fr) -  Sant Celoni  (Sp)   781 km  ☁️/🌧 7°C

Stilletjes rijden we kruip-sluip om 6.30 uur van de CP af. Wederom vroeg op pad met de nodige kilometers in het vooruitzicht vandaag. Gewenst om tijdig in Marokko te geraken, waar we binnenkort met onze kinderen hebben afgesproken. Ook willen we morgen vrienden bezoeken die net onder Alicante wonen, anders lopen we elkaar mis. Zij gaan Nederland en Canada aandoen voor familiebezoek en zijn net als wij voorlopig van huis. De route via Moulins en Clermont Ferrand en dan de A75 verloopt voorspoedig. Prachtig wegdek, geen verkeer en over het algemeen goede weerscondities, klein stukje mist boven op een col daargelaten, The road ahead is empty 😄.

Vooraan in de middag draaien we bij Beziers La Languedocienne op, oftewel de A9 richting Spanje. Tussen Narbonne en Perpignan over een afstand van zo'n 50 kilometer doet een venijnige zijwind, de Vent Lateral, nog even een duit in het zakje. Met aangepaste snelheid en opperste concentratie nemen we ook deze hobbel.

Hevige windstoten

De Spaanse grens passeren we om kwart over drie en we besluiten over een uurtje te stoppen. Twee kilometer van de snelweg parkeren wij de camper op een nieuwe CP langs het spoor in San Celoni. Veel kilometers gedraaid vandaag. Maar dat komt goed uit. Onze vrienden hebben ons vandaag bericht dat we elkaar beter kunnen zien in de middag. Vriendin Noor is namelijk snotverkouden en wil ons niet aansteken. In de tuin bij daglicht (en -warmte) kunnen we gepaste afstand bewaren. Afin, dat is een zorg voor morgen. Nu relaxen.

Zaterdag  6 januari - Los Alcazares

Sant Celoni - San Fulgencio -  Los Alcazares   671 km   ⛅ 16°C

Geen last gehad van langsrijdende treinen of deze gewoon niet gehoord. Verkwikt door een goede nachtrust vervolgen we, het wordt eentonig, om half zeven onze reis naar het zuiden. De combinatie van én de feestdag 6 januari Driekoningen én in de kerst-vakantieweken én de zaterdagochtend, een weekenddag,  veroorzaakt iets zeer ongewoons.

Er is in honderden kilometers géén auto op de weg te bespeuren, zelfs niet rondom Barcelona. Het roept herinneringen op aan de autoloze zondagen van de zeventiger jaren. Autowegen soms 6-baans breed staan geheel tot onze beschikking, bizar. Door het ontbreken van enige chaos zijn talloze verkeershulpmiddelen, die normaalgesproken waarschuwen voor oponthoud, files, ongelukken, aangepaste snelheid nu verworden tot nutteloze en werkeloze figuranten. 

Pas bij de Costa Daurade waarschuwen borden boven de weg voor Rachas, windvlagen. Gehoorzaam passen wij daar waar nodig de snelheid aan. Bij één van de stops genieten we van een lekkere café con leche en een tostado con tomate. 

Om vier uur nemen we afscheid  en rijden naar een overnachtingsplek vlakbij Mar Menor in Los Alcazares.   We gaan vroeg te bed.

P N37.727962 W0.863085 geen voorzieningen

Zondag  7 januari - Palmones

Los Alcazares - Palmones   562  km  ☀️ 18°C

De morgenstond heeft goud in de mond. Althans als we het uitzicht juist interpreteren. Opzij van de camper gloort het ochtendlicht rond de zwarte silhouetten van de gekartelde bergranden achter het Mar Menor, mooi. Goed uitgerust door een lange nachtslaap, rijden we pas rond half acht weg 😄. 

Ook nu hebben we de eerste uren de weg voor onszelf. Al snel duiken de eerste verschijnselen van de Mar Plastic op. Ik blijf het toch een vorm van landschapsvervuiling vinden. Hostel El Pérejil, waar we verleden jaar zo heerlijk een tapas-stop hadden is zondags gesloten lezen we op internet, jammer! Bij het grote Repsolstation nabij het vliegveld van Almería, servicen we de camper af, voordat we de zuidkust gaan volgen. We vorderen wederom gestaag, niet gehinderd door enige verkeersdrukte. Het Spaanse zonnetje doet zijn best. Met de zonnebril op de neus en easy-sunday-songs uit de luidsprekers neemt het vakantiegevoel sprongsgewijs toe 😎. Niet ver van Fuengirola in een wegrestaurant hebben we dan toch ons tapas-momentje, lekker. 

De wegen zijn wederom leeg

Om drie uur arriveren wij in Palmones en constateren dat het FRS-kantoorje langs de weg vandaag dicht is. Dan maar op naar Carlos. Daar is het een drukte van belang. Na een uur wachten, waarbij Carlos himself de wachtenden voorziet van stukjes cake, zijn wij aan de beurt. Veel volgeboekte afvaarten morgenochtend wordt ons verteld. Wij kiezen voor de afvaart van 8 uur met Transmediterrane. Prijs € 280,- voor een open retour. 

Maandag  8 januari - Assilah (Mar)

Palmones - 🚢 - Assilah (Mar) 98 kilometer  ☀️ 20°C

Slechts 14 kilometer scheidt het drukbevaren water van de Straat van Gibraltar Europa van Afrika. Onze veerboot de Volcan de Tamasite van ARMAS (Trasmediterrane) overbrugt de luttele afstand in no-time. Zij is veel langer bezig met het uitvaren van de haven van Algeciras en het aanmeren in de haven van Tanger Med. De zee is vandaag net glad badwater. Reeds om 7 uur moesten wij in de haven klaarstaan voor de afvaart van 8 uur, andere overtochten waren deze ochtend volgeboekt. Onze afvaarttijd is minder populair, slechts een tiental campers, evenveel auto's en zes vrachtwagens varen met ons mee. Boarden gaat derhalve snel.

Onze Volcan is een gedateerd schip en is behoorlijk aangetast door haar werkomstandigheden op zee. Niettemin kachelt ze goed door en met een routineus draai wordt ze met haar derrière aan wal geparkeerd. 

Ontschepen gaat zo als altijd hier wat traag. Talloze officials controleren minitieus of we hier wel mogen arriveren. Bij de grote scan-arm is het niet druk en met drie campers per keer is dat redelijk snel gepiept. De laatste horde, de douanecontrole, verloopt dit keer zeer snel. De snuffelhond slaat niet aan in onze camper en de ontkenning van vervoer van drones, wapens of drugs volstaat. Goedgekeurd. Binnen een paar minuten zijn de autopapieren terug en rijden wij met zeer ruime voorraad wijn en andere spiritualiën zo Marokko in 🤗.

Herkenbare indrukken van het land, zelfs vanaf de snelweg voelen weer goed aan. Het is weer fijn om hier te zijn. De tolweg voert ons in een klein uurtje naar Assilah, waar we op camping Echri neerstrijken. We vinden een droog plekje op het overwegend modderige terrein en de campingbaas zorgt dat we weer mobiel bereikbaar zijn met kaartjes van Maroc Télécom.

We lopen naar het centrum en lunchen in het zonnetje op een buitenterras vlakbij de oude Medina en delen een portie gefrituurde mixed vis, het is meer als genoeg. Weggespoeld met een versgeperst glas Jus d'Orange 😋, heerlijk!  We dwalen daarna wat door de oude ommuurde stad, waar de karakteristieke muurschilderingen hun jaarlijkse verversing hebben ondergaan. Ieder jaar vindt in Assilah het Street Art festival plaats. Beroemde kunstenaars van over de hele wereld komen naar de stad om de muurschilderingen op de witgekalkte huizen van de medina opnieuw te schilderen.

Het blijft een fotogeniek stadje en naast de muurschilderingen, zijn deze keer deuren aan de beurt.

Camping Echri N35.472294 W6.027832 100 MAD

Dinsdag  9 januari - Larache

Assilah - Larache   49  kilometer  ☔🌧 14°C

Het weerbericht is niet positief gestemd over de komende dag. Althans vanuit het egoïstisch perspectief van een campertoerist. Zo wordt nogal wat neerslag voorspeld voor vandaag. De voorspelde hoeveelheid nattigheid die continue gaat vallen is aanleiding om ons te gaan verplaatsen. Dat hoeft gelukkig niet ver. Het zo'n 40 kilometer zuidelijker gelegen Larache deelt niet mee in de regenverwachting. We gaan het zien. Klokslag 9 uur, een uur eerder dan de weer-app voorspiegelt valt er een enorme hoosbui. Het toch al zompige terrein verandert in een heus modderbad met grote plassen. En vele camperaars vertrekken net als wij. In een droog momentje vullen we bij een muurtje nog de watervoorraad aan en maken daar een afsluitend praatje met Jan en Pieta uit Emmen, ook net gearriveerd. Met een wie weet tot ziens gaan we onderweg over de binnenweg N1 richting Larache. 

Als we na een uurtje op de camping aldaar arriveren wijst iemand ons op de halflege voorband links. Oeps, de (overigens gloednieuwe) voorband ziet er inderdaad niet goed uit, misschien een lekkage.Bij het vlakbij gelegen tankstation vult iemand de band af, maar verwijst ons toch door naar een bandenspecialist in de stad. De monteur aldaar gaat aan de slag. De communicatie verloopt soepel dankzij de toevallig passerende Ayad, een Marokkaan die al 40 jaar in Rotterdam woont. De band blijkt niet lek te zijn. Een kapotte sensor is waarschijnlijk oorzaak van een langzame leegloop. We laten de sensoren verwijderen. Ook blijken de nieuwe voorbanden verkeerd om te zijn gemonteerd op de velgen. Wat een fout van de garage thuis! 

De banden worden van de velgen afgehaald en andersom weer teruggeplaatst. De nota voor de hele operatie die toch een paar uur in beslag neemt bedraagt een luttele 100 MAD, oftewel € 9,- . Ayad trakteert ons vervolgens op een kop koffie, wat een fijne behulpzame en vriendelijke man! We bedanken hem uitvoerig en rijden weer terug naar de camping.

Aire de Repos N35.161201 W6.14228 50MAD

Een taxi brengt ons naar de haven, waar we een visrestaurant induiken voor een verlate maar uitgebreide lunch. Het wordt een smulpartij van allerlei knetterverse gefrituurde vis, calamares, garnalen en mosselen, meer als een kilo. Diverse sauzen, groenten en brood begeleiden het smulfestijn. Zalig, maar much to much. Inmiddels stort ook hier een waterval van regen omlaag, die we maar lijdzaam uitzitten met een dampend glas muntthee. De rekening bedraagt hier een schamele 166 MAD 😄. Een langsrijdende taxi wordt aangehouden en de korte sprong van overkapping naar het voertuig voorkomt niet dat we in een tel zeiknat zijn.

In Grandcafé Lixus op het Place de la Liberation komen we even bij van de nattigheid onder het genot van een goede cappuccino. Dan terug naar de camping, die bompievol met gearriveerde campers staat. Ook hier is het nu aanmodderen. Snel de camper in.