Maandag 11 september, naar Avignon

En dan loop je wat minder snel een grote stad in, dus misschien toch niet zo verwonderlijk. Via de poort in de muur geraken we al snel in het centrum en belanden op het grote plein voor het Palais des Papes, magnifiek. We kopen een ticket en bekijken alles, al dwalend door alle vertrekken, kelders en daken, wat een boeiende historie over het tijdperk van de Franse pausen. Het is het grootste gotische bouwwerk wat uit de middeleeuwen resteert en staat terecht op de lijst van werelderfgoed. Eenmaal weer buiten lopen we her en der door de straatjes van het oude centrum van de stad en duiken af en toe een terrasje op, perfect. Ook het diner nuttigen we in de buitenlucht op een oud plein vol eetgelegenheden, dankzij het nog steeds uitstekende weer. Life is good in France.

Foto-impressies van Avignon

Dinsdag 12 september, naar Domaine Mas de Rey

Woensdag 13 september,  naar Caveau du Chêne Montcalm

Vandaag via Arles (ff bij-ge-Lidl-t) richting kust gereden. Even wat mooie plaatjes geschoten bij de zoutwinvlakte van Salins de Giraud.  Een klein minuscuul algje gedijt uitstekend in deze over-zoute omgeving en is verantwoordelijk voor de roze kleur van het water  op deze vlakte. Het levert mooie contrasten op. Voorts verder afgezakt naar Plage de Piemanson, na alle eerdere berichtgeving op het camperforum toch wel nieuwsgierig wat er van 'overgebleven' is van de vroegere hippie-vrijplaats. Op de weg er naartoe overal water en flamingo's duizenden en duizenden, prachtig! 

Salins de Giraud, zoutwinplaatsen en waterpartijen met flamingo's

Tegen de avond luifeltje omhoog, stoelen tafel naar binnen en naar een CP maar ook FP gereden niet ver hier vandaan bij het dorpje Montcalm. Op een niet onaardig veldje neergestreken. De Caveau du Chêne is een goed gesorteerde wijnhandel aangevuld met diverse streekproducten, waaronder zout en diverse andere kruiden uit de Camargue. Wat wijn geproefd en doosje ingeslagen. Weer vandaag overigens prima, zeker bij Piemanson , een matig windje en temperatuur 28 graden.

Donderdag 14 september, Caveau du Chêne 

Het is nog steeds prachtig weer deze dag, dus we gaan ervan genieten. We blijven op deze CP staan en gaan op het gemak met ons scootertje -de lachende Muis- de omgeving en kust verkennen. 

 het knaagdier, wat ook weer lijkt op het Franse woord voor glimlach, te weten ‘Sourire’ . Al met al berijden we dus een glimlachende muis. Onze muis ziet, zo moet worden gezegd, er in de gekozen retro-uitvoering tof uit. Tot het moment dat wij opstappen met onze retro-helmen, jaja, en het muisje puffend op gang komt. Ondanks dat ik de snelheid al enigszins door de dealer heb weten op te krikken, bekruipt me nog steeds het onelegante gevoel van een onder-gemotoriseerde slak. Het Jut- en Jul- gevoel, zeg maar het niet-stoere beeld op mijn virtuele netvlies van twee gehelmde fossielen op een tuftuf-scootertje, delete ik uit mijn gedachten, omwille van het gegeven dat het pk-gebrekkige vehikel ons over ‘s Herenwegen overal trouw naar toebrengt. En dat is bij gebrek aan beter heel wat waard. Trots benoem ik dus nu, aan ieder die het wil horen, de grote voordelen van onze muis, ‘hij brengt je op plekken’ lees bv fietspaden, ‘waar je anders niet komt’ .
Het muisje heeft overigens ook nog een staartje. Bij het zien van diverse scooter-selfies (jakkes, wat een fout woord) gaf onze zoon aan dat-ie er een hoog Sjonnie-en-Anita-op-de-Citta gevoel bij kreeg............ Naar meer bevestiging van mijn eerdere vermoedens verlang ik niet.

Enfin, on y va, en route met het 'beest'. Het zonnetje maakt alles goed en we tuffen met een gemoedelijk Frans gangetje richting Saintes Maries de la Mer. Qua inwonersaantal is Ste Maries klein, maar in oppervlakte (370 km²) na Arlès (750 km²) tweede in grootte van Frankrijk. Beiden verdelen in hun gemeente het hele Camargue-gebied.Dit gehuchtje aan zee is een bekend bedevaartsoord voor met name de Spaanse Roma, die o.a. Sara, hun beschermheilige hier vereren. Twee maal per jaar komen vele duizenden Roma's voor festiviteiten bijeen.  Voor de rest van het jaar wordt het plaatsje bestormd door talloze, al dan niet met horden bussen aangevoerde, dagjesmensen die en masse hier neerstrijken. De camperplaatsen die we zien vertellen eenzelfde verhaal, ze barsten finaal uit hun voegen van de hoeveelheid Womo's (vooral campers uit ons buurland dus). 

We bezoeken allereerst het mooie 12e eeuwse kerkje, de Notre Dame, die het middelpunt van de verering vormt voor de drie Maria's, oa Magdalena. Volgens overlevering zijn zij hier aan land gekomen na hun vlucht vanuit het Heilige land. Het is een eenvoudig kerkje, overdadig voorzien van allerlei attributen die vooral toestroom van toerisme gaande moeten houden.

Voorts wandelen we op ons gemak door het stadje, wat vol gestouwd is met toeristen-prullaria winkeltjes en tig restaurantjes die het gemunt hebben op de niet aflatende toeristenstroom.  

Met name het foodgedeelte kan ons wel bekoren. We dwalen wat rond en alle pizza-achtige, fastfood-achtige, overchique eettentjes schrappen we. Menuborden waarop de  'Fruit de la Mer' zaken  worden aangeprezen doen ons meer watertanden. En die verleiding kunnen we niet weerstaan; we laten ons op een gezellig buitenterrasje neerzakken. Wat doen we, gaan we voor de etagières met de schaaldieren (smul smul) die her en der bij andere mensen voorgeschoteld staan, of .....ja het wordt toch mosselen, daar zijn we gek op. Heerlijk zo'n pannetje, en frietjes en sausjes maken het af, helemaal af. Zonnetje, roséetje erbij, one life - live it ! Zo houden we het wel uit in La douce France. Het slakkegangetje huiswaarts naar de camper past helemaal bij onze mindset, de relax-mode welteverstaan.

Vrijdag 15 september, via Arles naar Colombiers

Uitzicht op Arles vanaf CP N43,677010 E4,615880 

 Vandaag verlaten we het wijnboertje. Plan is om eerst naar Arles te rijden en dat te bezoeken en voorts in de middag door te rijden via de kust naar Beziers. Bij de CP (gratis) op de andere oever van de Rhône lozen we onze vuilwater- en wc-tank en slaan schoon water in en parkeren vervolgens bij de lange rijen campers van de CP. Camper op slot, alarm erop en over de nabijgelegen brug Arles ingelopen.

Uiteraard komen we langs de vele Romeinse historische plekken van deze stad. Die sites gaan we niet op, we hebben in het verleden al een overdaad aan Romeinse cultuur opgesnoven. De straatjes en de tafereeltjes zijn meer de moeite waard. Natuurlijk slaan we een bezoek aan de zeer oude kathedraal niet over. Dit 11e eeuwse bouwwerk is gebouwd op de funderingen van een vroegere kerk en daarvoor een Romeinse tempel. Delen van altaarstukken zijn hergebruikte Romeinse sarcofagen, uniek. 

 We stuiten ook nog in een ander gebouw op een vrij te bezoeken tentoonstelling van documenten over Arles tijdens de Franse revolutie, wat weer een ander tijdsbeeld geeft van deze Provençaalse stad. Hier komen we zeker nog eens terug!

Halverwege de middag zijn we terug op de tjokvolle CP van Arles en rijden daarna via een leuke achterafroute langs de kustlijn westwaarts.   Tjongejonge wat staat het overal bompievol. In Palavas staan bij wijze van spreken meer campers dan dat er mensen wonen. Verderop langs het Bassin de Thau is het al niet veel beter. Alle FP oesterkwekerijen zijn afgeladen. Over slinkse en supersmalle weggetjes door naar Beziers en ook daar is het beeld niet anders. Op het erf van de in de Navi ingevoerde FP wijnboer kan echt geen Womo meer bij. Doorgereden naar Colombiers een paar km verder en daar op een kleine CP neergestreken, hèhè. Er staan 4 campers, waaronder ook een landgenoot. Colombiers, er gaat een lampje branden, oja had Marjorie van het camperforum het daar niet over? En jawel hoor, aangeklopt bij de NL-camper, kennisgemaakt en de rest van de avond gekletst en wat gedronken met Jan en Marjorie. Dat was supergezellig!

Het weer was vandaag goed, in Arles om en nabij de 25 graden en verder westwaarts niet veel minder. Weinig tot geen wind meer, dat is een hele verbetering.